چرا استفاده از تلفن هوشمند به جای لپ‌تاپ یک اشتباه مدیریتی است؟
برخی مدیران سعی می‌کنند تمام کارهای رایانه‌ای‌شان را با کمک تلفن هوشمند انجام دهند. اما این اشتباه است!
پیش از شروع مطلب، ابتدا تکلیف خودمان را مشخص کنیم: در استفاده از ابزارهای دیجیتالی مانند تلفن‌همراه و لپ‌تاپ آیا «مصرف‌کننده‌ایم» یا «تولیدکننده»؟
مصرف کننده‌اید، اگر از ابزارهای دیجیتالی‌تان برای این کارها استفاده می‌کنید:
- گردش در شبکه‌های اجتماعی
- گفتگو و صحبت با دوستان و آشنایان
- به‌اشتراک‌گذاری تصاویر و مطالب جذاب
- مطالعه مطالب کوتاه
تولید کننده‌اید، اگر از ابزارهای دیجیتالی‌تان برای کارهای زیر استفاده می‌کنید:
- ارتباطات کاری
- نوشتن مطلب/مقاله
- استفاده از نرم‌افزارهای تخصصی
- مطالعه گزارش‌های دریافتی و ارسال فیدبک
اغلب افراد جزو یک دسته به‌خصوص قرار نمی‌گیرند و اکثرا ترکیبی از تولیدکننده و مصرف‌کننده هستند.
به طور کلی تلفن‌های هوشمند برای «مصرف‌کنندگان» ساخته شده‌اند و کامیپوترها و لپ‌تاپ‌ها ویژه «تولید‌کنندگان» هستند. هرچند این تعریف دقیقی نیست. مثلا می‌توان با تلفن هوشمند کار تولیدی هم انجام داد اما بهره‌وری به طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند. نوشتن یک ایمیل یا مقاله با تلفن هوشمند و کیبورد کوچک آن، نسبت به لپ‌تاپ بسیار کندتر است.
مشکل از آنجایی شروع می‌شود که افراد در جایگاه تولیدکننده (یا مشابه آن)، می‌خواهند کارشان را با ابزارهای مخصوص مصرف‌کنندگان انجام دهند. مدیران یکی از نمونه‌های برجسته این گروه به شمار می‌آیند.
چرا برخی مدیران ترجیح می‌دهند به جای لپ‌تاپ از تلفن هوشمند استفاده کنند؟
- ابعاد تلفن هوشمند کوچک و حمل و نقل آن راحت‌تر است.
- استفاده از آن در مقایسه با لپ تاپ به دانش فنی کمتری نیاز دارد.
- برخی مدیران فاقد حداقل آشنایی لازم با رایانه هستند. مثلا تایپ کردن با کیبورد واقعی را بلد نیستند و در نتیجه سرعت تایپ‌شان با تلفن همراه بیشتر از کیبورد لپ‌تاپ است!
- قیمت یک لپ‌تاپ خوب نسبت به تلفن هوشمند، گران‌تر است و به همین خاطر حاضر به صرف بودجه برای آن نیستند.
- احساس می‌کنند با انجام کارها روی تلفن هوشمند، از نظر دیگران «به‌روز» هستند و با «فناوری روز» حرکت می‌کنند.
استفاده از تلفن همراه به جای لپ تاپ چه اشکالی دارد؟
- بهره‌وری را کاهش می‌دهد: چون سرعت انجام یک کار «تولیدی» روی تلفن همراه، کندتر از لپ‌تاپ است.
- به مدیریت ضربه می‌زند: تلفن همراه باعث می‌شود به حداقل‌های ممکن بسنده کنیم. برای مثال کارمند شما یک گزارش کامل از فعالیت‌های انجام شده طی سه ماه اخیر برایتان ارسال کرده و فقط به خاطر اینکه روی موبایل نمی‌توانید زیاد تایپ کنید، فیدبک کاملی ارایه نمی‌شود. در نتیجه به هدف مورد نظر نمی‌رسید و کارمندتان هم بابت کم توجهی شما دلخور می‌شود.
- تمرکز را کم می‌کند: نوتیفیکیشن‌های تلفن همراه، قاتل تمرکز هستند و انجام کارهایی که نیاز به تمرکز دارند، روی تلفن همراه انتخاب هوشمندانه‌ای نیست.
- دید و تفکرتان را محدود می‌کند: شاید به نظر خنده‌دار بیاید، اما اندازه کوچک نمایشگر تلفن‌همراه، باعث محدودیت نگاه و تفکر خواهد شد. مشاهده و تحلیل اطلاعات روی یک نمایشگر ۱۴ اینچی بسیار راحت‌تر و کامل‌تر از یک نمایشگر ۶ اینچی خواهد بود.
راه حل چیست؟
- تلاش کنید کارهای تولیدی و مصرفی خودتان را از یکدیگر جدا کنید و از ابزارهای متفاوتی برای انجام‌شان استفاده کنید.
- یک لپ تاپ سریع و سبک برای خودتان انتخاب کنید و از آن برای کارهای تولیدی‌تان استفاده کنید.
- ممکن است به تبلت‌ها فکر کرده باشید: تبلت‌ها نه برای تولید عالی هستند و نه برای مصرف! در نتیجه استفاده از آنها را توصیه نمی‌کنیم. البته ممکن است با توجه به نوع کار و استفاده‌تان، تبلت‌ها کار شما را به خوبی راه بیندازند.
- مهارت‌های رایانه‌ای تان را افزایش دهید: در هر نوع شغلی که سمت مدیریتی داشته باشید، به حداقل‌هایی از مهارت‌های رایانه‌ای نیاز دارید. آموختن آنها وقت زیادی نمی‌گیرد اما تاثیرشان در افزایش بهره‌وری و کیفیت مدیریت‌تان قابل ملاحظه خواهد بود (پیشنهاد می‌کنیم سری هم به دوره‌های بزرگراه بزنید).
- روی افزایش سرعت تایپ‌تان کار کنید.
توجه کنید که این مطلب به بیان یک «مفهوم کلی» می‌پردازد و در موارد متعددی می‌توان مثال‌هایش را نقض کرد. ضمنا عبارت‌های «تولیدکننده» و «مصرف‌کننده» در اینجا، مفهوم‌هایی قراردادی هستند که برای بیان منظور نویسنده استفاده شده‌اند.
اگر این مطلب را مفید یافتید، لطفا آن را با دیگر دوستان و همکاران‌تان به اشتراک بگذارید. منتظر نظرات شما نیز خواهیم بود.
