آیا کیفیت اینترنت شما برای شرکت در یک کلاس یا وبینار مجازی به اندازه کافی خوب است؟ بسیاری از افراد سرعت دانلود یا آپلود اینترنت‌شان را معیاری برای خوب بودن اینترنت در نظر می‌گیرند. در حالی که داستان در مورد برنامه‌های زنده متفاوت است.

به همین خاطر ضروری است که با دو فاکتور مهم دیگر در کیفیت اتصال به اینترنت آشنا شوید.

۱- زمان پاسخ یا latency در شبکه:

به معنی مدت‌ زمانی است که طول می‌کشد تا یک درخواست (مثلا صدای شما) از مبدا به مقصد ارسال شود. latency به معنی تاخیری است که هنگام ارسال درخواست و دریافت پاسخ اتفاق می‌افتد و از جنس زمان است. این موضوع با اسم «پینگ» هم شناخته می‌شود

چه عددی برای زمان پاسخ (پینگ) مناسب است؟
بهتر است این عدد زیر ۱۰۰ میلی‌ثانیه باشد. اگر بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی‌ثانیه باشد، در محدوده زرد قرار دارید و در صورتی که بالای ۲۰۰ میلی‌ثانیه باشد در محدوده قرمز هستید و احتمالا برای ارتباط زنده با مشکل مواجه خواهید شد.

۲- جیتر (jitter):

اطلاعات در اینترنت به صورت «بسته‌های کوچک» منتقل می‌شوند. مثلا یک تصویر برای انتقال در اینترنت، در کامپیوتر مبدا به ده‌ها قطعه بسیار کوچک شکسته شده و در مقصد مجددا سرهم می‌شود. این فرایند در مورد انتقال همه نوع اطلاعات شامل متن، صدا و ویدیو هم صدق می‌کند. هنگام پخش زنده، بسیار مهم است که این قطعات «با نظم» به دست گیرنده برسند. جیتر به معنی تغییرات زمانی در انتقال بسته‌های اطلاعاتی است. در واقع هنگامی که latency متغییر بشود ما با جیتر مواجه هستیم. اگر زمان جیتر بالا برود در مشاهده صدا و تصویر اختلال ایجاد می‌شود و مثلا ممکن است صدا به صورت پس و پیش شنیده شود.

چه عددی برای جیتر مناسب است؟
بهتر است که عدد جیتر زیر ۳۵ باشد.

چگونه پینگ و جیتر را اندازه بگیریم؟

وب‌سایت‌هایی که سرعت اینترنت را اندازه‌گیری می‌کنند، معمولا این دو فاکتور را هم محاسبه می‌کنند. برای مثال:

- سایت اسپیدچک (به خاطر وجود سرورها در داخل ایران برای تست داخلی و وبینارها مناسب است)

- تست سرعت کلودفیلر (مناسب برای تست سرعت کلی اینترنت)

اگر سرورهای کلاس یا جلسه آنلاین شما در داخل ایران است، نتایج سایت اسپیدچک دقیق‌تر است و اگر از نرم‌افزارهایی مانند اسکایپ و زوم برای جلسه‌تان استفاده می‌کنید، تست کلودفلیر مناسب‌تر خواهد بود.

آیا این اعداد دقیق هستند؟
کیفیت اتصال شما در ساعات مختلف متغییر است و به عوامل متفاوتی بستگی دارد. برای همین ممکن است با هر بار تست، نتایج نسبتا متفاوتی دریافت کنید. برای اطمینان بیشتر، می‌توانید تست را چند بار تکرار کنید و میانگین آن را در نظر بگیرید. ضمنا توجه کنید که ممکن است کیفیت اتصال شما پایدار نباشد. بنابراین در طول برگزاری کلاس اگر دچار اختلال شدید، با یک تست سریع می‌توانید وضعیت پینگ (زمان پاسخ) و جیتر را بررسی کنید و در صورت نیاز از یک سرویس‌دهنده دیگر اینترنت استفاده کنید.

چند توصیه برای داشتن کیفیت بهتر هنگام کلاس آنلاین یا جلسه مجازی:

- اپلیکیشن‌ و برنامه‌های اضافی را ببندید (ممکن است در پس زمینه مشغول استفاده از اینترنت باشند).
- وی‌پی‌ان را قطع کنید.
- اتصال با کابل به مودم معمولا نسبت به وای‌فای باعث کاهش پینگ و جیتر می‌شود.
- در صورت اتصال بی‌سیم به اینترنت، سعی کنید در مکانی نزدیک به روتر (مودم) قرار بگیرید.
- ممکن است فرد دیگری که به مودم مشترک شما متصل است، در حال دانلود باشد و این موضوع هم در برخی مودم‌ها باعث افت کیفیت دیگر کاربران متصل به اینترنت می‌شود.

برخی دانشجویان و دانش‌آموزان در فصل امتحانات به مصرف نوشیدنی‌های انرژی‌زا رو می‌آورند و متعقدند این نوشیدنی‌ها میزان تمرکز و هوشیاری را بیشتر می‌کند. در تبلیغات فراوان این نوشیدنی‌ها هم روی قابلیت افزایش انرژی، تمرکز و هوشیاری تاکید زیادی شده است.

در اینجا قصد نداریم در مورد مزایا و معایب نوشیدنی‌های انرژی‌زا صحبت کنیم. بلکه می‌خواهیم در مورد دو کلمه مهم یعنی: تمرکز (focus) و هوشیاری (alertness) صحبت کنیم که دو عنصر مهم در «یادگیری» به‌شمار می‌آیند. اما اغلب به‌اشتباه گرفته می‌شوند و حتی گاهی‌ اوقات «هم‌معنی» تلقی می‌شوند.

«افزایش هوشیاری» به معنی حالتی است که در آن نسبت به محرک‌ها ادراک بالایی پیدا می‌کنیم و برای واکنش‌ سریع در وضعیت آمادگی قرار می‌گیریم. به عنوان مثال یک نگهبان را در نظر بگیرید: وی در وضعیت هوشیاری باید مراقب محیط پیرامونش باشد و با دقت محیط را برای هر گونه تحرک غیرمعمول بررسی و اسکن کند. این مثال خوبی از هوشیاری است.

اما از طرف دیگر تمرکز (فوکوس) به معنی توانایی متمرکز کردن «توجه» روی یک موضوع خاص است. قاعدتا هر چه بتوانیم روی یک موضوع تمرکز طولانی‌تری داشته باشیم، بهتر است. در ادامه مثال قبل، تصور کنید نگهبان متوجه یک نور چراغ قوه در ورودی ساختمان می‌شود، در این حالت تمام توجه و تمرکز نگهبان روی نور چراغ قوه متمرکز می‌شود تا بتواند خطر احتمالی را تشخیص دهد.

همانطور که از تعاریف مشخص شد، هوشیاری و تمرکز دو زاویه متفاوت از «توجه» انسان هستند که البته وجود هر دو نیز در یادگیری مهم است. در مورد نوشیدنی‌های انرژی‌زا می‌توانیم این نکته را بپذیریم که باعث افزایش «هوشیاری» می‌شوند. اما این به معنی افزایش تمرکز نیست.

تمرکز قابلیتی است که یک شبه افزایش پیدا نمی‌کند و با تمرین بهتر می‌شود. تمرکز درست مانند عضلات بدن است و برای تقویت، نیاز به صرف زمان و تمرین‌های متفاوت دارد.

در این مطلب با تعریف و تفاوت‌های تمرکز و هوشیاری آشنا شدیم. در مطالب بعدی بزرگراه، به راهکارهای افزایش تمرکز خواهیم پرداخت.

برنامه صبحگاهی مجموعه‌ای از عادات است که پس از بیدار شدن از خواب انجام می‌دهید. نوع این برنامه تاثیر بسزایی در تمرکز و بهره‌وری شما دارد. تاثیری که هم در طول روز و هم در دراز مدت قابل مشاهده است.

شما در حال حاضر هم یک برنامه صبحگاهی دارید. این برنامه شامل همه‌ی کارهایی است که صبح‌ها، برحسب عادت انجام می‌دهید. شاید شما ساعت‌ها پس از بیدار شدن به گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی می‌پردازید. یک روتین صبحگاهی می‌تواند شامل ورزش، نوشتن، مطالعه، مدیتیشن و خلاصه هر کاری باشد. وقت تلف کردن در اینستاگرام نیز برنامه صبحگاهی بسیاری از افراد است. اگر یک برنامه صبحگاهی قدرتمند تنظیم کنید و به آن پایبند باشید، زندگی شما متحول خواهد شد.

 اما سوال اصلی این است که کدام برنامه برای شما بهتر است و اصلا یک برنامه صبحگاهی خوب شامل چه کارهایی است؟

یک برنامه صبحگاهی خوب برنامه‌ای است که با توجه به شخصیت و نوع زندگی شما، بهترین باشد. مثلا تصور کنید که هر روز ساعت ۴ صبح برخیزید، دوش آب سرد بگیرید، دو کیلومتر بدوید، به باشگاه بروید، مطالعه و آشپزی کنید و سپس در محل کار حاضر شوید. آیا اجرا کردن این برنامه هر روز برای شما امکان‌پذیر است؟

برنامه‌ی شما باید هر روز و در دراز مدت قابل اجرا باشد. مثلا اگر پس از برخاستن، یک لیوان آب بنوشید؛ بسیار مفیدتر خواهد بود.

در کل بهتر است که برنامه‌ی صبحگاهی ۴ مورد زیر را در بر بگیرد:

۱- سلامتی: ورزش یا نوشیدن آب

۲- یادگیری یک مطلب جدید: خواندن یک مقاله یا تماشای یک ویدیوی آموزشی

۳- انجام کاری که به شما آرامش بدهد: مدیتیشن یا انجام حرکات کششی 

۴- برنامه‌ریزی برای آینده

اکنون که برنامه‌ی خود را نوشتید، سعی کنید برای یک هفته به آن پایبند باشید. اولویت‌بندی برای انجام کارها بسیار مهم است. در ابتدای روز چند کار ساده مثل نوشیدن آب انجام دهید. زمان تقریبی انجام هر کدام از عادات دستتان باشد. می‌توانید برای برنامه‌ریزی دقیق‌تر و زمان‌بندی بهتر از یک تقویم مثل گوگل کلندر استفاده کنید. (برای آشنایی بیش‌تر با گوگل کلندر اینجا کلیک کنید).

برنامه صبحگاهی را تا چند وقت باید اجرا کرد؟

پاسخ این سوال کاملا مشخص است. تا زمانی که این برنامه متناسب با اهداف شما بوده و به بهره‌وری شما کمک می‌کند. اگر برخی از جوانب زندگی شما تغییر کرد، متناسب با آن برنامه‌ی دیگری بچینید.

ساختن یک روتین صبحگاهی آن طور که به نظر می‌رسد سخت نیست. داشتن این برنامه انرژی و انگیزه شما را در طول روز افزایش می‌دهد و تاثیر آن در دراز مدت غیر قابل انکار است.

شروع هر کاری در ابتدا سخت است بنابراین حتی پیروزی‌های کوچک مثل نوشیدن آب را هم جشن بگیرید.

موفق باشید:)

پریا شمس الدین

منبع:

gamequitters

medium

روزی روزگاری بسیار قدیم در سرزمینی بسیار دور، استادی برای طرح مسائل پیچیده از داستان‌های نمادین استفاده می‌کرد.

شاگردان وی همگی دور آتش می‌نشستند و به داستان‌های جذاب وی گوش می‌کردند. قصه‌های استاد آنقدر خوب در خاطره می‌نشست که مانند چراغی پرنور همیشه در مقابل چشم آنها بود.

روش تدریس این استاد با آن داستان‌های متفاوت‌اش شهره خاص و عام شده بود. هیچ کس با سخنان وی خسته نمی‌شد و همه با علاقه پای صحبت‌هایش می‌نشستند. در آن دوران «آموزش» لذت‌بخش و بی پایان بود.

نظرتان در مورد سه پاراگراف ابتدایی این مطلب و داستان این استاد چه بود؟ احتمالا آن را با توجه بیشتری نسبت به یک مقاله علمی خوانده‌اید. چرا که خودش یک نوع داستان کوتاه بود.

حتما با این نظریه آشنا هستید که یکی از بهترین روش‌های آموزش، استفاده از روش «داستان‌گویی» است. مغز ما داستان‌ها را بهتر به یاد می‌آورد و نتایج تحقیقات مختلف نشان داده بیان نکات آموزشی در قالب قصه به ما کمک می‌کند بعدا آنها را بهتر به خاطر بیاوریم.

داستان‌ها به طور همزمان «تفکر، احساسات و تخیل» ما را فعال می‌کنند و به همین خاطر قدرت فوق‌العاده‌ای در خاطره‌سازی دارند.

قصه‌ گفتن در واقع یکی از هنرهای انسان برای انتقال تجربیات خود به دیگران بوده و طی هزاران سال تکامل یافته و در وجود ما ریشه دوانده است.

جالب اینجا است که از نظر علمی نیز مشخص شده هیپوکامپ (بخشی از مغز) که قبلا هم در بزرگراه در موردش صحبت کرده‌ایم، میان داستان‌ها در حافظه‌ پل‌های ارتباطی برقرار می‌کند و این یکی از دلایل مهمی است که می‌توانیم راحت‌تر آنها را به‌یاد بیاوریم.

به همین خاطر مهم است هنگام طراحی محتوای آموزشی‌مان از روش قصه‌گویی استفاده کنیم. ممکن است بگویید هر موضوعی را نمی‌توان به زبان داستان بیان کرد. اما با استفاده از برخی راهکار‌ها، می‌توان از این روش قدرتمند در هر نوع آموزشی استفاده کرد.

در مطالب بعدی بزرگراه به راهکارهای عملی استفاده از روش «داستان‌گویی در آموزش» می‌پردازیم.

هیپوکامپ بخشی شبیه حرف S در دو سمت مغز انسان است که نقشی اساسی در حافظه و یادگیری ایفا می‌کند. در اینجا قصد نداریم از زوایه پزشکی به موضوع بپردازیم، بلکه می‌خواهیم بدانیم این بخش از مغز چه کمکی به فرایند یادگیری ما می‌کند.

هیپوکامپ در برخی از عملکردهای مهم انسان مانند یادگیری و حافظه بلند مدت نقشی کلیدی ایفا می‌کند اما در اینجا می‌خواهیم به نقش هیپوکامپ در به‌یادآوردن و ذخیره‌سازی اطلاعات بپردازیم.

شاید دانستن این نکته برایتان جالب باشد که مشخص شده در صورت بروز آسیب در این بخش مغز، دیگر قادر نیستیم اطلاعات را در حافظه‌مان ذخیره کنیم و در واقع نمی‌توانیم خاطرات جدید ایجاد کنیم. اگر فیلم سینمایی Memento را دیده باشید، بازیگر نقش اول آن مردی است که به این آسیب دچار شده است.

یکی از نقش‌های مهم هیپوکامپ این است که به عنوان یک نوع نمایه (index) برای حافظه ما عمل می‌کند. اگر بخواهیم در این مورد یک مثال بزنیم باید حافظه انسان را به یک کتاب بزرگ تشبیه کنیم. پیدا کردن اطلاعات از میان صفحات زیاد آن کار آسانی نیست. اما با مراجعه به انتهای کتاب جایی که نمایه قرار گرفته می‌توانیم سریع‌تر موضوع مد نظرمان را پیدا کنیم.

جالب اینجا است که با هر بار مراجعه به هیپوکامپ و دریافت یک خاطره، ارتباطات مربوط به آن حافظه در قشر مغز انسان قوی‌تر می‌شود و به نوعی آن خاطره را تثبیت‌ می‌کنیم. به همین خاطر است که تکرار یادآوری یک موضوع درسی به تقویت آن در حافظه کمک می‌کند.

جذاب‌تر اینجا است که وقتی یک خاطره در مغز ما به اندازه کافی تثبیت شد (بسته به نوع حافظه ممکن است روزها، ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد) دیگر برای دسترسی به آن نیازی به هیپوکامپ نداریم و مستقیما می‌توانیم آن را از قشر مغز بازیابی کنیم.

حالا می‌خواهیم به یک نکته مهم دیگر نیز در یادگیری اشاره کنیم. اگه تجربه کار کردن با نمایه (index) انتهای کتاب‌ها را داشته باشید، می‌دانید آنقدرها دقیق و کامل نیستند. عملکرد هیپوکامپ انسان نیز تقریبا مشابه است و به ویژه هنگام ثبت اطلاعات جدید ظرفیت محدودی دارد. به نظر میرسد به طور متوسط پس از ۱۰ الی ۱۵ دقیقه دریافت اطلاعات جدید، هیپوکامپ ما سرریز می‌کند و قادر به نمایه‌گذاری همه اطلاعات جدید نیست. البته ظرفیت هیپوکامپ برای نمایه‌گذاری حافظه در افراد مختلف بسیار متفاوت است و مثلا اگر به موضوعی علاقمند باشیم، ظرفیت نمایه‌گذاری هیپوکامپ‌مان نیز در آن موضوع بیشتر است.

اما دانستن عملکرد این بخش از مغز به ما به عنوان مدرس کمک می‌کند تا محتوای آموزشی‌مان را به گونه‌ای طراحی کنیم تا در یک جلسه آموزشی، ظرفیت یادگیری شرکت‌کنندگان را بهتر در نظر داشته باشیم.

علی‌ اصغر هنرمند

احتمالا این موضوع را زیاد شنیده‌ایم که فشار کاری زیاد برای سلامت‌‌مان خوب نیست. اما حالا نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که بیکاری و داشتن اوقات فراغت زیاد هم تاثیر نسبتا مشابهی دارد!

این بررسی که روی بیش از ۳۵۰۰۰ نفر انجام شده نشان می‌دهد بیکاری باعث می‌شود شخص احساس «مفید‌نبودن» و «بی‌هدفی» داشته باشد و همین موضوع به احساس سلامت و شادی وی آسیب می‌زند.

بر این اساس، اگر اوقات فراغت ما تا ۲ ساعت در روز افزایش پیدا کند باعث می‌شود میزان رضایت و سلامت شخصی‌مان (subjective well-being) افزایش پیدا کند. اما اگر میزان اوقات فراغت از ۵ ساعت در روز بیشتر شود، این حس افت پیدا می‌کند.

به همین خاطر محققان پیشنهاد می‌کنند بین ساعات فعالیت و بیکاری‌مان تعادل ایجاد کرده و در روزهای تعطیلی نیز به‌‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم تا با انجام برخی‌ کارهای مفید، به افزایش حس بهره‌وری مان کمک کنیم.

منبع

در طول همه گیری کووید۱۹ تعداد کودکانی که تحت آموزش خانگی هستند بطور چشمگیری افزایش یافته است. بسیاری از والدین ممکن است نگران باشند که آیا آموزش خانگی می تواند بر پیشرفت تحصیلی و رشد اجتماعی فرزندشان تاثیر بگذارد؟

تعریف «آموزش در خانه»: ابتدا لازم است با مفهوم آموزش در خانه آشنا شویم. مدرسه در منزل یا آموزش در خانه عبارت است از آموزش به کودکان که در داخل خانه صورت می‌گیرد. این آموزش غالباً توسط والدین یا معلم خصوصی به صورت حضوری یا مجازی انجام می‌شود. در بسیاری از کشورها، تدریس در خانه، به معنای امروزی آن، به‌عنوان جایگزینی برای شرکت در مدارس دولتی و خصوصی تلقی شده و یک گزینه قانونی برای والدین به شمار می‌رود.

جالب است بدانید که در حال حاضر حدود ۵ میلیون نفر (تقریبا ۹ درصد) کودکان سن مدرسه در آمریکا به این روش آموزش می‌بیننند و به کلی از آموزش رسمی مدارس (حتی آموزش مجازی مدارس) خارج هستند.

در این مطالب به جمع‌بندی نتایج برخی از مهم‌ترین تحقیقات علمی انجام شده در این رابطه پرداخته می‌شود (لیست کامل منابع در سایت بزرگراه).

عملکرد تحصیلی

در بیشتر مطالعات، دانش آموزانی که تحت آموزش خانگی بوده اند در مقایسه با کودکان مدارس عمومی، در آزمون مهارت‌های تحصیلی نمره بالاتری داشته اند.

مهارت‌های اجتماعی

نتایج تحقیقات در مورد مهارت های اجتماعی متنوع بوده است. برخی مطالعات هیچ تفاوتی در مهارت های اجتماعی بین کودکان آموزش خانگی در مقایسه با مدارس معمولی نشان نداده اند. برخی مطالعات هم نشان داده اند که کودکان های تحت تعلیم و تربیت در خانه از نظر توانایی های اجتماعی نمره بالاتری دارند و برخی دیگر نیز دریافتند که کودکان آموزش دیده در خانه از مهارت های اجتماعی پایین تری برخوردارند.

موفقیت بلند مدت

مطالعات نشان می دهند كودكان تحت «آموزش در خانه» از میانگین موفقیت بالاتری نسبت به کودکان مدارس برخوردارند. در برخی مطالعات اما هیچ تفاوتی بین دانشجویان تحصیل کرده در خانه و مدارس معمولی در میزان فارغ التحصیلی از دانشگاه پیدا نشده است.

لازم به ذکر است این تفاسیر دارای این محدودیت هستند که خانواده ها در آموزش خانگی با خانواده هایی که به نوع دیگری تحصیل کرده اند ممکن است متفاوت باشند - به عنوان مثال ، ممکن است والدینی درآمد یا تحصیلات بیشتری داشته باشند که به احتمال زیاد در نتایج تحصیلی کودک تاثیر دارد. بنابراین نمی‌توانیم نتیجه بگیریم که آموزش خانگی نمرات آزمون کودکان را بهبود می بخشد. زیرا کودکانی که در خانه آموزش دیده اند، ممکن است مادران تحصیل کرده داشته باشند. لذا اینجا «سطح تحصیلات مادر» موجب کسب نمرات بالاتر در آزمون پیشرفت تحصیلی می شود نه خود آموزش خانگی.

زهره عابدینی
کارشناس ارشد روان شناسی

منابع:

psychologytoday

Almasoud, S., & Fowler, S. R. (2016). The difference in the academic achievements of homeschooled and non-homeschooled students. Home School Researcher, 32(1), 1-4.

Cogan, M. F. (2010). Exploring academic outcomes of homeschooled students. Journal of College Admission, 208, 18-25.

Coleman, R. E. (2014). The homeschool math gap: The data. Coalition for Responsible Home Education.

Drenovsky, C. K., & Cohen, I. (2012). The impact of homeschooling on the adjustment of college students. International Social Science Review, 87(1/2), 19-34.

Kunzman, R., & Gaither, M. (2020). Homeschooling: An updated comprehensive survey of the research. Other Education, 9(1), 253-336.

Martin-Chang, S., Gould, O. N., & Meuse, R. E. (2011). The impact of schooling on academic achievement: Evidence from homeschooled and traditionally schooled students. Canadian Journal of Behavioural Science/Revue Canadienne Des Sciences du Comportement, 43(3), 195.

McKinley, M. J., Asaro, J. N., Bergin, J., D'Auria, N., & Gagnon, K. E. (2007). Social Skills and Satisfaction with Social Relationships in Home-Schooled, Private-Schooled, and Public-Schooled Children. Online Submission, 17(3), 1-6.

Medlin, R. G. (2006). Homeschooled Children's Social Skills. Online Submission, 17(1), 1-8.

Montes, G. (2006). Do Parental Reasons to Homeschool Vary by Grade? Evidence from the National Household Education Survey, 2001. Online Submission, 16(4), 11-17.

Montes, G. (2015). The social and emotional health of homeschooled students in the United States: A population-based comparison with publicly schooled students based on the national survey of children’s health, 2007. Home School Researcher, 31(1), 1-9.

Pearlman-Avnion, S., & Grayevsky, M. (2019). Homeschooling, civics, and socialization: The case of Israel. Education and Urban Society, 51(7), 970-988.

Ray, B. D. (2017). A systematic review of the empirical research on selected aspects of homeschooling as a school choice. Journal of School Choice, 11(4), 604-621.

Redford, J., Battle, D., & Bielick, S. (2017, April). Homeschooling in the United States: 2012. Washington, DC: National Center for Education Statistics, Institute of Education Sciences, U.S. Department of Education. Retrieved August 1, 2017, from. (NCES 2016-096.REV) https://nces.ed.gov/pubsearch/pubsinfo.asp?pubid=2016096rev

Sikkink, D., & Skiles, S. (2015). Homeschooling and young adult outcomes: Evidence from the 2011 and 2014 Cardus Education Survey. The Cardus Religious Schools Initiative.

بر اساس نتایج گزارشی که روز جمعه منتشر شده، یک معلم مدرسه در ایالت کالیفرنیای آمریکا تنها با ۲ روز حضور در سر کلاس باعث شده نیمی از دانش‌آموزان به ویروس کرونا آلوده شوند.

بر اساس این گزارش که توسط مرکز کنترل و پیشگیری آمریکا (CDC) منتشر شده، معلم از دریافت واکسن خودداری کرده بوده و در طول تدریس نیز از زدن ماسک خودداری کرده است.

نتیجه دو روز تدریس این معلم، آلودگی ۱۲ نفر از ۲۴ دانش‌آموز حاضر در کلاس بوده است. ضمنا در ادامه نیز مشخص شده که تاکنون ۴ نفر از والدین این کودکان نیز به ویروس کرونا (از نوع دلتا) مبتلا شده‌اند.

خود معلم دارای علائم خفیف مانند گرفتگی و احساس خستگی بوده و آن را به حساسیت فصلی تعبیر کرده‌ است.

بیشتر کودکانی که به ویروس آلوده شده بودند، در ردیف‌های جلویی کلاس نشسته ‌بودند اما عده‌ای از کودکان ردیف‌های انتهایی نیز مبتلا شده‌اند (تصویر ضمیمه).

جالب اینجاست که این آلودگی در حالی صورت گرفته که بیشتر از ۷۲ درصد جمعیت بزرگسالان این ایالت به صورت کامل واکسینه شده‌اند.

این نوع گزارش‌ها بار دیگر اهمیت واکسیناسیون کامل و همینطور رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی را نشان می‌دهد.

منبع

همه‌گیری کووید۱۹ باعث شده اغلب کلاس‌های آموزشی به صورت آنلاین برگزار شوند. هر ماه صدها کلاس آنلاین نیز در زیرساخت‌های بزرگراه برگزار می‌شود و تیم پشتیبانی ما تلاش می‌کند تجربه‌ای خوب در اختیار مدرسین، دانشجویان و دانش‌آموزان قرار دهد.

برگزاری هزاران کلاس و وبینار آموزشی، به ما نشان داده که اساتید عزیز تلاش زیادی می‌کنند تا مطالب آموزشی را به بهترین نحو ممکن در اختیار شرکت‌کنندگان قرار دهند. اما در عین حال برخی اوقات، کاستی‌ها و مشکلاتی هم دیده می‌شود که باعث می‌شود کلاس آنلاین بیشترین بهره‌وری ممکن را نداشته باشد.

مشاهدات ما نشان می‌دهد که سه مشکل بیشتر از بقیه در وبینارها مشاهده می‌شود که آنها را با شما به‌اشتراک می‌گذاریم:

طراحی نامناسب اسلاید‌ها

بررسی‌های بزرگراه نشان می‌دهد که بیشتر از ۸۰ درصد شرکت‌کنندگان با تلفن همراه‌شان به کلاس آنلاین مراجعه می‌کنند. این نکته مهمی است که توسط برخی اساتید مورد توجه قرار نمی‌گیرد. نمایشگرهای تلفن همراه کوچک هستند و باید هنگام طراحی اسلاید‌ها، متن‌ها و تصاویر را در اندازه بزرگ‌تر انتخاب کرد تا به خوبی روی تلفن‌همراه قابل مشاهده باشند.

کافی است فونت نوشته‌ها را بیشتر کنیم، تعداد خطوط متن را تا حد ممکن کمتر کنیم و در هر اسلاید از محتوای کمتر و تصاویر بزرگ‌تر استفاده کنیم تا شرکت‌کنندگان به راحتی محتوای آموزشی‌مان‌ را مشاهده کنند.

تعامل پایین با شرکت‌کنندگان

کلاس‌های مجازی مزایای زیادی دارند، در عین‌ حال تمرکز شرکت‌کنندگان در آنها نسبت به کلاس حضوری کمتر است. چون دانشجو و دانش‌آموز در محیط آموزشی فیزیکی حضور ندارند. به همین خاطر روش تدریس مجازی باید نسبت به کلاس حضوری با تعامل بیشتری همراه باشد. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات کلاس‌های مجازی فعلی، این است که برخی مدرسین مشابه کلاس حضور به تدریس می‌پردازند.

جهت رفع این مشکل، کافی است تدریس خودمان را به گونه‌ای طراحی کنیم که تعامل بیشتری با شرکت‌کنندگان داشته باشیم. پرسیدن سوال از شرکت‌کنندگان و درگیر کردن آنها در محتوای آموزشی کمک زیادی می‌کند. ضمن اینکه داخل کلاس آنلاین امکانات متنوعی برای برگزاری نظرسنجی و کوئیز وجود دارد که تعامل را به طور قابل توجهی بالا می‌برد و شرکت‌کنندگان نیز از آنها استقبال می‌کنند. ابزارهایی مانند وایت‌برد مجازی نیز به تنوع تدریس کمک زیادی می‌کند.

کیفیت کم میکروفون و صدا

این یک مشکل فنی است اما باورتان نمی‌شود چقدر آن را در کلاس‌های آنلاین مشاهده می‌کنیم. در تدریس آنلاین صدا اهمیت بسیار زیادی دارد و قبلا در دوره «آشنایی با اصول برگزاری کلاس آنلاین، وبینار و جلسات مجازی» هم به آن پرداخته‌ایم. در کشور ما هم به خاطر محدودیت‌های سرعت اینترنت، در اغلب کلاس‌ها امکان استفاده از وب‌کم وجود ندارد و همین موضوع اهمیت صدا را دو‌چندان می‌کند. اما این موضوع توسط مدرسین زیادی نادیده گرفته می‌شود.

لطفا به این نکته توجه داشته باشیم که میکروفون داخلی لپ‌تاپ و کامپیوتر اغلب از کیفیت مناسبی برخوردار نیست. خیلی اوقات با تهیه یک هدست یا هندزفری موبایلی می‌توان کیفیت صدا را به طور قابل توجهی افزایش داد. در عین حال اگر حجم تدریس آنلاین شما زیاد است، شاید بد نباشد که یک میکروفون بهتر از نوع USB تهیه کنید.

و یک چیز دیگر: اختلال در اینترنت مدرس

کنترل این مورد در اختیار استاد نیست و به همین خاطر آن را در فهرست بالا نیاورده‌ایم. اما متاسفانه در کشور ما اختلال و کندی ناگهانی سرعت اینترنت، زیاد رخ می‌دهد و به همین خاطر کلاس‌های آنلاین نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

با در نظر گرفتن چند نکته می‌توان این مشکل را به حداقل رساند:
- هنگام تدریس از یک اینترنت اختصاصی استفاده کنیم: به‌عنوان مثال اگر از منزل مشغول تدریس هستیم، در طول برگزاری کلاس از دیگر افراد خانواده بخواهیم از اینترنت استفاده نکنند. چون به خاطر محدودیت پهنای باند، ممکن است دچار مشکل بشویم.
- نرم‌افزارهای اضافی را ببندیم: برخی نرم‌افزارهایی که روی کامیپوتر ما باز هستند، ممکن است از اینترنت استفاده کنند و کیفیت را تحت تاثیر قرار دهند.
- یک خط پشتیبان داشته باشیم: گاهی اوقات وجود یک خط دوم اینترنت نجات‌دهنده است و می‌توان در صورت بروز مشکل به سرعت به خط دوم منتقل شد. می‌توانید از اینترنت موبایل‌تان به عنوان خط پشتیبان استفاده کنید. اما اگر زیاد تدریس آنلاین انجام می‌دهید، پیشنهاد می‌کنیم یک خط دوم مجزا از نوع ADSL یا TD-LTE تهیه کنید.

امیدواریم این تجربیات به افزایش کیفیت تدریس اساتید و معلم‌های محترم کمک کند. شما چه موارد را به این لیست اضافه می‌کنید؟