از آنجایی که به موضوع بهره‌وری و صرفه‌جویی در زمان علاقه دارم، هر ابزار و راهکاری که به این موضوع کمک کند نیز برایم جذابیت خاصی دارد و این شامل جاروبرقی‌های رباتیک هم می‌شود!

اگر نظر شخصی‌ام را بخواهید، این ربات‌ها یکی از مفید‌ترین اختراعات بشر به حساب می‌آیند و در صورت استفاده در شرایط مناسب، در زمان‌ شما صرفه‌جویی قابل توجهی خواهد شد.

جاروبرقی‌های رباتیک بیشتر از ۲۰ سال است که وارد بازار شده‌اند و در این مدت با طی مسیر تکاملی طولانی به جایی رسیده‌اند که اکنون استفاده از آنها در بسیاری از منازل و محیط‌های کاری امکان‌پذیر است.

من سال‌های زیادی است که تجربه استفاده از چند مدل از این جارو‌ها را داشته‌ و در مورد انواع مدل‌های متفاوت نیز بررسی‌های زیادی کرده‌ام. به همین خاطر تصمیم گرفتم یک جمع‌بندی کلی در مورد تجربیات و پرسش‌های رایج در مورد این جارو‌ها را در اینجا ارایه کنم.

در این مطلب به هیچ مدل یا برند خاصی اشاره نشده است و هدف این بوده که شما با مطالب کلی در مورد این ربات‌های دوست‌داشتنی آشنا شوید.

آیا این جاروبرقی‌های رباتیک به خوبی جاروبرقی‌های رایج تمیز می‌کنند؟
بله و تقریبا می‌توانم با جرات بگویم که بهتر از جاروبرقی‌های رایج تمیز می‌کنند. علتش این است که جاروهای رباتیک حوصله‌شان از جارو زدن سر نمی‌رود و ضمنا جایی را هم فراموش نمی‌کنند! بنابراین نتیجه کار آنها نسبت به جاروهای عادی بسیار تمیز‌تر و دقیق‌تر است.

البته این توانایی تمیز کردن و دقت، به مدل انتخابی شما بستگی دارد و قاعدتا هر چه جاروی رباتیک بهتری انتخاب کنید، تمیزی بیشتری دریافت می‌کنید. اما به طور کلی نتیجه حاصل از این جاروها در مقایسه با جاروهای عادی بهتر است.

چه خانه‌ای برای جاروبرقی رباتیک مناسب است؟
اگر قصد خرید یک جاروی رباتی دارید ابتدا باید خانه‌تان را از چند نظر بررسی کنید:

- فاصله مبل‌ها و اثاثیه از سطح زمین: این جاروها معمولا می‌توانند زیر وسایلی بروند که حداقل ۱۰ یا ۱۲ سانتیمتر از زمین فاصله دارند و اگر این فاصله کمتر باشد نمی‌توانند زیر آن را جارو بزنند (حداقل ارتفاع مدل جارو را قبل از خرید بررسی کنید) این موضوع شامل ارتفاع نصب رادیاتور و دیگر موارد مشابه نیز می‌شود.
- وجود قالی یا موکت با الیاف بلند: این جاروها برای تمیز کردن سرامیک و پارکت عالی هستند. برای تمیز کردن قالی و موکت هم خوب عمل می‌کنند اما اگر قالی‌های شما بسیار ضخیم یا دارای پرزهای بلند هستند ممکن است دچار مشکل شوند. ضمنا ممکن است ریشه‌های کنار قالی در برس جارو گیر کنند که البته این موضوع با کوتاه کردن ریشه‌ها قابل حل است.
- امکان جابجایی به بخش‌های مختلف خانه: این جاروها بسته به مدل‌شان می‌توانند از یک اختلاف ارتفاع کوتاه مثلا یک الی سه سانتی‌متر بالا بروند اما اگر مثلا در خانه شما چارچوب درها در بخش پایین هم ادامه دارند نمی‌توانند از آنها عبور کنند. البته این مانع بزرگی نیست و کافی است جارو را داخل اتاق بگذارید و دکمه شروع را بزنید.

آیا باید نقشه خانه را به جارو بدهیم؟
خیر. نیاز نیست طراحی یا نقشه خانه را برای جارو رسم کنید. جاروهای رباتیک خودشان هنگام جارو زدن نقشه خانه را کشف و ترسیم می‌کنند. برخی از مدل‌های پیشرفته‌تر حتی قادر به تشخیص فضاهای مختلف (تفکیک هال از اتاق‌ها و…) هستند. اما به طور کلی نیاز نیست شما کاری در این مورد انجام بدهید و پس از نخستین جارو، در اپلیکیشن می‌توانید نقشه و گزارش حرکت جارو را با جزئیات مشاهده کنید.

استفاده از اپلیکیشن و کاربردهای آن
همه این جاروها دارای یک اپلیکیشن اختصاصی هستند که روی سیستم عامل اندروید یا آی‌اواس نصب می‌شود. کلیه تنظیمات و گزارش‌های جارو از طریق این اپلیکیشن قابل دسترسی است. از گزارش‌های جالب می‌توان به مجموع ساعات عملکرد و جمع متراژ تمیز شده اشاره کرد. ضمنا می‌توانید از راه دور و خارج از خانه جارو را روشن کنید و به صورت همزمان حرکتش را داخل اپلیکیشن مشاهده کنید. علاوه بر این می‌توانید برای جارو برنامه زمان‌بندی تعیین کنید تا خودش در روزها و ساعات مشخص، روشن شود.

جارو را در کجای خانه قرار می‌دهیم؟

باید یک ایستگاه توقف و شارژ برای جاروی رباتی در نظربگیرید. این باید جایی باشد که به پریز برق نزدیک باشد و معمولا شرکت‌های سازنده توصیه می‌کنند اطراف جارو تا حدود ۱ متر خالی باشد (با این هدف که در شروع کار رادارهای آن امکان بررسی بهتری داشته باشند) اما تجربه شخصی نشان داده که این خالی بودن فضا آنقدرها هم مهم نیست. اما اگر متوجه شدید جارو در برگشت به ایستگاه توقف دچار مشکل می‌شود و گاهی اوقات آن را پیدا نمی‌کند، بهتر است جای آن را عوض کنید.

مخزن جارو چگونه تخلیه می‌شود؟

این جارو‌ها یک مخزن کوچک برای گرد و غبار دارند که می‌توانید آن را خارج کرده و گرد و غبار را داخل سطل زباله تخیله کنید. محفظه گرد و غبار دارای یک در است که به راحتی باز می‌شود. معمولا خود جارو پرشدن محفظه را به شما اطلاع می‌دهد و نیاز نیست بعد از هربار جاروزدن آن را تخلیه کنید.

ضمنا برخی مدل‌های پیشرفته‌تر، در ایستگاه توقف یک محفظه‌بزرگ‌تر دارند که گردوخاک را به آن منتقل می‌کنند. در این صورت نیاز به تخلیه خیلی کمتر می‌شود و مثلا هر ماه یک بار باید محفظه موجود در ایستگاه شارژ را تخلیه کنید.

آیا ممکن است جارو هنگام کار، جایی گیر کند؟
بله و این مشکل شایعی است. گاهی اوقات جارو هنگام کار مثلا زیر یک مبل (به خاطر ارتفاع کوتاه آن) یا مثلا در ریشه‌های کنار قالی گیر می‌کند. گاهی اوقات هم ممکن است وسیله‌ای که روی زمین افتاده (مثل سیم شارژر موبایل یا اسباب بازی کودک) داخل آن گیر کند. بعضی اوقات هم اختلاف ارتقاع‌های کوتاه موجود در خانه (که توسط سنسور تشخیص پله قابل ردیابی نیستند) باعث گیر افتادن جارو می‌شوند.

این جاروها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در صورت گیر کردن کارخودشان را متوقف می‌کنند و به شما اطلاع می‌دهند. آنها معمولا یک اسپیکر کوچک دارند که از طریق آن (به زبان انگلیسی) پیام می‌دهند و با اپلیکیشن‌ هم به شما نوتیفیکیشن ارسال می‌شود.

نکته اینجاست که این گیر کردن‌ها در اوایل استفاده بیشتر رخ می‌دهند، اما بعد از چند بار استفاده دست‌تان می‌آید که محل‌های شایع گیر کردنشان کجاست و معمولا با کمی تغییر در چیدمان وسایل اصلاح می‌شود.

رابطه حیوانات خانگی با این جارو‌ها چطور است؟
معمولا حیوانات خانگی با این جاروها مشکلی ندارند و پس از مدتی به وجود‌شان عادت می‌کنند و حتی با آنها بازی می‌کنند. البته حیوانات خانگی هر کدام شخصیت خاص خودشان را دارند! اما تجربه‌های شخصی و نظرات کاربران نشان داده که در اکثر موارد مشکلی وجود ندارد. ضمن اینکه این جاروها در جمع کردن‌ مو‌های حیوانات خانگی بسیار خوب عمل می‌کنند.

اگر سگ یا گربه‌ از نژادی دارید که ریزش موی زیادی دارند، شاید خرید این جاروها کمک بزرگی باشد. ضمنا برخی مدل‌ها نیز در جمع‌کردن موی حیوانات خانگی بهتر از بقیه عمل می‌کنند که با کمی جستجو می‌توانید آنها را پیدا کنید.

آیا جاروهای رباتیک از پله بالا می‌روند یا سقوط می‌کنند؟
تقریبا تمام مدل‌های فعلی این جاروها در حال حاضر توانایی بالا رفتن از پله را ندارند، احتمالا در آینده این مشکل حل می‌شود اما اگر در منزل شما پله وجود دارد باید جارو را به صورت دسته به طبقات دیگر منتقل کنید. نگران سقوط جارو از پله نباشید چون تقریبا همه مدل‌ها دارای سنسورهایی هستند که وجود خطر سقوط را شناسایی می‌کنند و از پله پایین نمی‌افتد. البته طی سال‌ها تجربه، یک بار جاروی ما از پله اول سقوط کرد (احتمالا سنسورش به خاطر تمیز نشدن طولانی مدت گرد و غبار گرفته بود) اما خوشبختانه آسیبی ندید!

سنسورهای این جاروها باید هر چند وقت یک بار گردگیری شوند. معمولا خود اپلیکیشن آنها این موضوع را به شما یادآوری می‌کند.

آیا جاروهای رباتیک می‌توانند یک اتاق مجزا را جارو بزنند؟
بله. این کار معمولا با دو روش امکان پذیر است: جارو را داخل اتاق مدنظر قرار بدهید، دکمه‌ شروع را بزنید و در را ببندید تا به همان فضا محدود بشود. یا اگر جزو مدل‌هایی باشد که قابلیت تعریف فضاهای مجزا را داشته باشد، می‌توانید از طریق اپلیکیشن اتاق را مشخص کنید و فرمان شروع را بدهید و جارو خودش به آن اتاق میرود و فقط همان فضا را تمیز می‌کند.

اما تجربه چندین سال کار کردن با انواع این جارو‌ها به من نشان داده همان راه اول ساده تر است! اینکه در اپلیکیشن بخواهیم اتاق را مشخص کنیم معمولا چند دقیقه زمان می‌برد و همان گذاشتن جارو در اتاق و بستن در کار را به خوبی انجام می‌دهد!

آیا جاروهای رباتیک می‌توانند یک نقطه خاص از یک فضای خانه را جارو بزنند؟
تصور کنید یک نقطه خاص از هال (مثلا اطراف میز غذاخوری) کثیف شده است و می‌خواهید فقط همان ناحیه را جارو بزنید. در این صورت از طریق اپلیکیشن می‌توانید آن منطقه را برای جارو مشخص کنید و دستور تمیز کردن آن را بدهید. البته این موضوع هم در عمل کمی وقت می‌گیرد (فرایند باز کردن اپلیکیشن و مشخص کردن منقطه روی نقشه) بنابراین من شخصا کمتر از این امکان استفاده می‌کنم و معمولا راحت‌تر است که دکمه جارو را بزنیم تا کل هال را جارو بزند!

در برخی مدل‌ها هم می‌توان یک سری نوار مغناطیسی تهیه کرد (که اسمشان را دیوار مجازی گذاشته‌اند) و جارو آنها را تشخیص می‌دهد و از آن نوار مغناطیسی عبور نمی‌کند. اما اینها هم کاربرد محدودی دارند و معمولا طول شان هم یک الی سه متر است. اینها هنگامی مفید هستند که می‌خواهید جارو به هیچ عنوان به یک منطقه خاص وارد نشود. برخی مدل‌ها هم دارای یک قطعه مجزا هستند که با تاباندن نور لیزر این دیوار مجازی را ایجاد می‌کنند (تصویر بالا).

آیا قدرت جارو قابل تنظیم است؟
بله. این کار معمولا از طریق اپلیکیشن قابل اجرا است و معمولا حالت‌هایی مانند توربو، استاندارد، کم صدا قابل انتخاب است که قدرت مکش جارو متناسب با آن تغییر می‌کند. البته به این نکته توجه کنید که قدرت بیشتر به معنی مصرف باتری بیشتر و صدای بلندتر است.

در مورد جاروهایی که قابلیت تی زدن دارند نیز در برخی مدل‌ها امکان تنظیم میزان رطوبت تی وجود دارد.

آیا شارژ جارو برای تمیز کردن خانه من کافی است؟
اکثر این جاروها می‌توانند با یک بار شارژ، فضایی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ متر مربع را جارو بزنند. اما اصلا نباید نگران شارژ باشید چرا که محل پارک این جاروها خودش ایستگاه شارژ است و در صورتی که وسط کار با کمبود شارژ مواجه بشوند، خودشان به ایستگاه شارژ برگشته و پس از شارژ، کار را از همان مکان قبلی ادامه می‌دهند و جایی فراموش نمی‌شود.

ضمنا به این نکته توجه کنید که متراژ «قابل جارو!» از زیربنای خانه شما کمتر است. مثلا اگر خانه شما ‍۱۰۰ مترمربع است، فضای قابل جارو احتمالا بین ۶۰ الی ۸۰ متر است چرا که فضاهایی که جارو به آنها نمی‌رود (مثل زیر کابینت‌ها، تخت‌خواب و سرویس‌های بهداشتی) از این متراژ کم می‌شود.

آیا امکان تی کشیدن توسط جارو رباتیک وجود دارد؟
در ابتدای اختراع جاروهای رباتیک، امکان تی‌کشیدن توسط آنها وجود نداشت اما خوشبختانه اکنون مدل‌های متنوعی با این قابلیت وجود دارد. تی این جاروها در واقع یک پارچه نیم دایره شکل است که به زیر جارو می‌چسبد و یک محفظه آب نیز وجود دارد که رطوبت آن را تامین می‌کند.

فرایند تی کشیدن در این ربات‌ها معمولا با جارو زدن همزمان است. به این معنی که اگر تی را به جارو متصل کنید، هنگام کار از بخش جلو با ایجاد مکش و برس چرخنده فرایند جارو و جمع‌آوری گرد و غبار را انجام می‌دهد و از بخش عقب با پارچه و آب تی می‌کشد.

من خودم در ابتدا نسبت به کیفیت تی کشیدن این جاروها اطمینان نداشتم، اما با خرید یکی از آنها می‌توانم بگویم که واقعا از نتیجه کارش راضی هستم. برخی از مدل‌ها می‌توانند قالی را تشخیص بدهند و هنگام رفتن روی قالی تی‌کشیدن را انجام نمی‌دهند. اما در برخی دیگر باید روی اپلیکیشن، محل قالی را مشخص کنید تا روی آن تی نکشد.

آیا اتصال به اینترنت برای جاروبرقی رباتی ضروری است؟
بله اما نه همیشه. برای راه‌اندازی اولیه، حتما نیاز است که جارو به یک شبکه وای-فای متصل شود. اما بعد از راه‌اندازی ابتدایی، اکثر مدل‌ها برای کار کردن به اینترنت نیاز ندارند و نبود آن باعث عدم عملکردشان نمی‌شود. از طرف دیگر اگر بخواهید جارو را از طریق اپلیکیشن کنترل کنید، این کار فقط از طریق اینترنت امکان‌پذیر است.

ضمنا فریمور (سیستم عامل کوچکی که روی جارو نصب شده) آنها نیز هر از گاهی از طریق اینترنت آپدیت می‌شوند. گاهی اوقات با نصب فریمور جدید، الگوریتم‌های جارو زدن بهبود پیدا می‌کنند و ربات در عمل باهوش‌تر می‌شود!

به طور خلاصه دسترسی به اینترنت برای این جاروها ضروری است اما دائما و در تمام مواقع به اینترنت نیاز ندارند.

آیا جاروهای رباتیک دوربین دارند؟
اکثر مدل‌های جاروهای رباتیک از سنسورهایی مانند LIDAR استفاده می‌کنند. این سنسور با تاباندن لیزر به هدف و تجزیه و تحلیل نور بازتاب‌شده، فاصله را اندازه می‌گیرد و از طریق آن نقشه خانه را رسم می‌کند. این سنسور دوربین نیست و قابلیت دیدن ندارد. اما برخی مدل‌ها علاوه بر این سنسور، دارای دوربین هم هستند. هدف از تعبیه دوربین روی جاروها این بوده که با کمک هوش مصنوعی بتوانند به شناسایی اجسام کمک کنند.

مثلا اگر یک سیم شارژر موبایل روی زمین افتاده باشد، جارو آن را دور میزند تا داخل آن گیر نکند. اما از طرف دیگر بعضی افراد از نظر حریم خصوصی با وجود یک دوربین روی جارو راحت نیستند و در این صورت پیشنهاد می‌کنم از مدل‌های بدون دوربین استفاده کنید.

آیا این جارو برقی های رباتیک نیاز به سرویس و تعویض قطعات دارند؟
برخی قطعات این جاروها باید به صورت دوره‌ای (مثلا هر شش ماه یک بار) عوض شوند. مثلا برس چرخنده زیر جارو، فیلتر مخزن زباله و یا پارچه مربوط به تی‌زدن. بنابراین هنگام خرید جارو اطمینان حاصل کنید که قطعات مصرفی آن در بازار موجود باشند و برای تهیه‌شان دچار مشکل نشوید.

خود اپلیکیشن جارو معمولا زمان تعویض را به شما یادآوری می‌کند. البته این نکته را هم در نظر بگیرید که این قطعات روی کیفیت تمیزکردن جارو تاثیر می‌گذارند و عدم تعویض‌شان معمولا به خود جارو آسیبی نمی‌زند. یکی از جاروهای رباتی قدیمی ما اکنون سال‌ها است که بدون تعویض برس اصلی بدون مشکل در حال کار کردن است!

آیا با خرید جاروبرقی رباتیک فقط کافی است یک دکمه بزنیم و خانه را تمیز تحویل بگیریم؟
بستگی دارد! گاهی اوقات می‌توانید دکمه را بزنید و تمام. اما گاهی اوقات لازم است چند لحظه صرف بررسی محیط بکنید. آیا چیزی روی زمین نیفتاده که احتمال گیرکردنش در جارو وجود دارد؟ یا ممکن است بخواهید برخی وسایل را کمی جابجا کنید تا زیرشان تمیز بشود.

مثلا صندلی‌های دور میز نهارخوری را عقب بکشید تا جارو زیر میز را به صورت کامل تمیز کند. ما یک پادری کوچک داریم که الیاف بلندی دارد و گاهی اوقات در جارو گیر می‌کند. بنابراین قبل از روشن‌کردن جارو، آن را روی مبل می‌گذاریم. بنابراین گاهی‌ اوقات قبل از روشن کردن جارو لازم است یکی دو دقیقه صرف بررسی و آماده‌سازی محیط بکنیم. اما ارزشش را دارد!

آیا استفاده از این جاروها را به همه افراد توصیه می‌کنید؟
خیر! تجربه شخصی من نشان داده همه افراد از داشتن این نوع جاروها خوشحال نمی‌شوند. مثلا برخی افراد مسن با استفاده این جاروها راحت نیستند و ترجیح می‌دهند از همان جاروبرقی قدیمی خودشان استفاده کنند. یا برخی افرادی که با تکنولوژی رابطه مثبتی ندارند، هم تمایل زیادی به استفاده از آنها نشان نمی‌دهند. ضمن اینکه همانطور که کمی بالاتر گفتیم، وضعیت خانه، پوشش کف و نوع مبلمان نیز بر انتخاب این گزینه تاثیرگذار است.

امیدوارم برایتان مفید واقع شده باشد. اگر آن را مفید یافتید، می‌توانید آن را با دیگران هم به‌اشتراک بگذارید.

علی‌اصغر هنرمند

تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که چرا بعضی افراد در زمان‌بندی‌هایشان بدقول هستند و مثلا سر جلسه، قرار، مهمانی و… همیشه با تاخیر حاضر می‌شوند؟ از طرف دیگر برخی دیگر زمان‌بندی دقیقی دارند و به اصلاح وقت‌شناس هستند؟

گاهی اوقات فکر می‌کنیم علت تاخیر «بی‌خیالی» یا «تنبلی» است، اما این زاویه نگاه درستی نیست و موضوع عمیق‌تر است. بسیاری از این افرادی انسان‌های متعهد و دقیقی هستند اما نکته اینجاست که مغز این افراد درک متفاوتی نسبت به گذشت زمان دارد.

در یک تحقیق جالب در سال ۲۰۰۱ دو گروه مختلف شخصیتی A (افراد پرانرژی، جاه‌طلب، سخت‌کوش) و B (یعنی آرام، صبور، خلاق) را مورد بررسی قرار دادند و از آنها خواستند گذشت یک بازه زمانی ۱ دقیقه‌ای را بدون نگاه کردن به ساعت پیش‌بینی کنند.

گروه اول به طور متوسط پس از حدود ۵۸ ثانیه رسیدن به یک دقیقه را اعلام کردند در حالی که گروه دوم پس از ۷۷ ثانیه رسیدن را یک دقیقه را اعلام می‌کردند. در واقع درون مغز ما یک نوع تایمر وجود دارد که در برخی از ما دقیق‌تر کار می‌کند و در گروه دیگر متفاوت است.

یک علت دیگر هم والدین ما هستند. برخی تحقیقات نشان داده اگر والدین‌ ما در کودکی انسان‌های وقت‌شناسی نباشند، به احتمال زیاد این ویژگی در ما هم ایجاد می‌شود.

البته موضوع تاخیر می‌تواند به ده‌ها علت دیگر هم ایجاد شود. اما این ویژگی باعث ایجاد سوتفاهم‌های زیادی می‌شود و اغلب افراد وقت‌شناس در برخورد با گروه دوم دچار مشکل می‌شوند. بنابراین خوب است این نکته را بدانیم که افرادی که در زمان‌بندی‌هایشان دقیق نیستند، در اکثر مواقع عمدا این کار را نمی‌کنند.

شما خودتان را جزو کدام گروه می‌دانید؟

علی‌اصغر هنرمند

آیا تا به حال قانون ۱۰ هزار ساعت به گوش‌تان خورده است؟ نظریه مشهوری که می‌گوید برای رسیدن به مرحله استادی در هر کاری باید ۱۰ هزار ساعت صرف یادگیری و تمرین آن بکنیم.

این به این معنی است که اگر روزانه ۵ ساعت صرف یادگیری بکنیم، به ۱۰ سال زمان نیاز داریم تا به یک متخصص واقعی تبدیل شویم.

کتاب‌های مختلفی هم به بررسی و کنکاش این نظریه پرداخته‌اند. اما برخی از ما برداشت دقیقی در مورد این قانون پیدا نکرده و به همین بهانه از شروع یک یادگیری جدید واهمه پیدا می‌کنیم.

با خود می‌گویم، من که نمی‌توانم این همه زمان را صرف یادگیری برنامه‌نویسی، نواختن پیانو و هر چیز جدید دیگر بکنم و در همان ابتدا پا پس می‌کشیم.

با قانون ۲۰ ساعت آشنا شوید!

سال ۲۰۱۳ بود که نویسنده مشهور، جاش کافمن در یک سخنرانی TED قانون ۲۰ ساعت را مشهور کرد و البته اون کتابی هم با همین عنوان دارد.

او معتقد است بخش زیادی از یادگیری یک مهارت جدید در ۲۰ ساعت ابتدایی آن رخ می‌دهد و اگر روزانه یک ساعت و به مدت بیست روز روی یادگیری جدیدی وقت بگذارید، تا حد قابل قبولی در آن مهارت کسب می‌کنید.

در واقع قانون ۱۰ هزار ساعت برای رسیدن به حد نهایت یادگیری در کارهای بسیار رقابتی است. اما برای تعداد زیادی از مهارت‌ها به این مقدار از صرف وقت نیاز نداریم.

با خودتان برای ۲۰ ساعت یادگیری قرار بگذارید

اما اوضاع بسیاری از ما از این هم خراب‌تر است!مشکل اینجاست که اغلب افراد، یادگیری مهارت جدید را در همان چند ساعت ابتدایی رها می‌کنند.

مثلا می‌خواهند یک زبان برنامه‌نویسی جدید یاد بگیرند. شروع به مطالعه یک کتاب می‌کنند یا یک دوره آموزشی آنلاین را شروع می‌کنند اما بعد از کمتر از پنج ساعت آن را رها می‌کنند.

یک علت مهم این رها کردن نیمه‌کاره، این است که حدی و مرزی زمانی برای یادگیری خودمان مشخص نکرده‌ایم. حس می‌کنیم تا ابدیت می‌توان روی این موضوع وقت گذاشت و هیچ وقت به انتهایش نمی‌رسیم.

البته این تفکر اشتباه نیست. با سرعت سریع پیشرفت علم می‌توان تا ابد روی یک موضوع تخصصی مشغول یادگیری بود و هیچ وقت به انتهای آن نرسید. اما با کمک قانون ۲۰ ساعت می‌توان یک هدف ابتدایی و یک مرز دقیق مشخص کرد.

بنابراین اگر مهارت جدیدی را شروع کردید، با خودتان قرار بگذارید حداقل ۲۰ ساعت روی آن وقت بگذارید و پیش از آن رهایش نکنید. معمولا پس از رسیدن به این مرز زمانی، به نقطه خوبی از مهارت و تخصص رسیده‌ایم که هم می‌توانیم از آن مهارت در عمل استفاده کنیم و هم انگیزه بیشتری برای پیشرفت و ادامه یادگیری خواهیم داشت.

موفق باشید :)
علی‌اصغر هنرمند

هر کدام از سلول‌های بدن انسان مانند یک شهر بزرگ است و خودش از اجزای مختلفی تشکیل شده. یکی از مهم‌ترین اجزای سلول،‌ بخشی است که «میتوکندری» نام دارد. احتمالا با آن آشنا هستید. اما بد نیست نقش آن را یک بار مرور کنیم: وظیفه اصلی میتوکندری تولید انرژی در سلول‌های بدن است و در واقع ژنراتور‌های کوچکی هستند که داخل سلول‌ها قرار دارند.

اکنون تحقیقات اولیه نشان داده پیوند میتوکندری به سلول‌هایی که به خاطر سکته در قلب و مغز دچار آسیب شده‌اند، می‌تواند تاثیر شگفت‌انگیزی روی بهبود آنها داشته باشد و جان انسان‌ها را نجات دهد.

یک تحقیق جالب دیگر هم در سال ۲۰۱۸ در مورد تاثیر میتوکندری بر فرایند پیری انجام شده: محققان با دستکاری ژنتیکی چند موش، باعث شدند تعداد میتوکندری‌های آنها کمتر از حد معمول باشد.

خیلی زود نشانه‌های پیری زودرس مانند چروک پوست و ریزش مو در آنها ظاهر شد. جالب است که بعد از فعال‌سازی میتوکندری‌ها در این موش‌ها، علايم جوانی در آنها ظاهر شد. بنابراین افزایش تعداد میتوکندری در سلول‌ها احتمالا فرایند پیری را به تاخیر می‌اندازد و حتی برخی محققان معتقدند که می‌توان به معکوس کردن پیری امیدوار بود!

پیوند میتوکندری چگونه انجام می‌شود؟
احتمالا باخودتان فکر می‌کنید چطور می‌توان میتوکندری را به داخل سلول‌ها رساند؟ خوشبختانه نیاز نیست به تک‌تک سلول‌ها آمپول تزریق کنیم! پژوهشگران متوجه شدند کافی است میتوکندرها را به خون بیمار تزریق کنیم. آنها خودشان مسیر خودشان را پیدا کرده و وارد سلول‌ها می‌شوند.

جالب‌تر اینکه میتوکندری‌های تزریقی را با نوعی رنگ مخصوص علامت‌گذاری کرده‌اند و دیدند که آنها علاوه بر قلب، وارد مغز هم می‌شوند. چند آزمایش انجام شده روی بیماران واقعی نشان داده که پیوند میتوکندری واقعا می‌تواند به بهبود قلب و مغز بعد از سکته کمک کنند.

از کجا میتوکندری بخریم!؟
در حال حاضر محققان میتوکندری‌ها را از بافت‌های بدن خود فرد استخراج می‌کنند. در واقع مثل این است که تعدادی ژنراتور تولید انرژی را از مکان‌های کم مصرف برداریم و به نقاط نیازمند مانند قلب و مغز برسانیم.

اما این احتمال وجود دارد که در آینده بتوان این میتوکندری‌ها را از یک شخص اهدا کننده برداشت کرد و یا حتی آنها را در آزمایشگاه تولید کنیم.

اگر هم به آن قسمت تاثیر میتوکندری‌ها بر جوانی علاقمند شدید، باید بدانید که برخی عوامل و راهکارها روی افزایش تعداد و سلامت میتوکندری‌ها موثر هستند:

۱- داشتن یک مادر خوب! مادر برای فرزندش از جانش مایه می‌گذارد و در عین‌ حال میتوکندری هم به ما می‌دهد. در واقع هنگام لقاح، میتوکندری‌ها از مادر به فرزند می‌رسند و بنابراین داشتن میتوکندری‌های فراوان و سالم، چیزی است که از مادر به ارث می‌رسد.

۲- برخی داروها می‌توانند باعث آسیب به میتوکندری بشوند: داروهایی مانند استامینوفن، آسپرین، بروفن (و دیگر داروهای این خانواده مانند ناپروکسن)، آنتی‌بیوتیک‌ها و ایندومتاسین. بنابراین افرادی که مثل نقل و نبات مسکن و آنتی‌بیوتیک می‌خورند، باید این جنبه‌اش را هم در نظر داشته باشند.

۳- ورزش‌کردن به ویژه ورزش‌های قدرتی و آنهایی که باعث عضله‌سازی می‌شوند، می‌توانند باعث افزایش تعداد میتوکندری‌ها بشوند.

علی‌اصغر هنرمند

national geographic

برای رسیدن به موفقیت و بهره‌وری، ضروری است که یک اراده‌ی قوی داشته باشیم. همه می‌دانیم که با داشتن یک ذهن مصمم احتمال پیشرفت خودمان را به طور قابل توجهی بیشتر می‌کنیم. اما چطور قدرت اراده خودمان را بیشتر کنیم؟

«اراده» دارای دو بُعد روانی و فیزیولوژیکی است. در این مطلب بزرگراه می‌خواهیم ببینیم چه راهکارهای فیزولوژیکی برای افزایش اراده در دسترس ما است.

۱- خواب به اندازه کافی
کمبود خواب سبب می‌شود هنگام تصمیم‌گیری، توانایی کافی نداشته باشیم. تحقیقات متعدد نشان داده افرادی که روی رژیم غذایی کاهش وزن هستند، در صورت کمبود خواب با احتمال بیشتری رژیم غذایی‌شان را نادیده می‌گیرند. در واقع بخش تصمیم‌گیری مغز انسان در صورت کمبود خواب، به خوبی کار نمی‌کند و در این وضعیت توانایی مقاومت ما در مقابل وسوسه‌ها (مصرف غذا، کشیدن سیگار و…) به طور قابل توجهی کاهش پیدا می‌کند.

۲- مدیتیشن
مدیتیشن هم باعث افزایش اراده می‌شود و هم به صورت غیر مستقیم و از طریق افزایش کیفیت خواب به اراده کمک می‌کند. تحقیقات نشان داده انجام مدیتیشن (حتی کوتاه مدت) در طول روز باعث افزایش کمیت و کیفیت خواب شبانه می‌شود.

۳- ورزش
اراده شبیه عضلات بدن است و با تمرین قوی‌تر می‌شود. اما ورزش چگونه روی قدرت اراده ما تاثیر می‌گذارد؟ تحقیقات زیادی روی ابعاد مختلف این موضوع انجام شده و نتایج جالبی به دست آمده است.

برخی از آنها نشان داده‌اند که ورزش باعث تغییر روی توانایی تفکر و تصمیم‌گیری مغز می‌شود و قدرت آن را افزایش می‌دهد. از طرف دیگر افرادی که به صورت منظم ورزش می‌کنند، احساس اعتماد به نفس و اراده بیشتری دارند چرا که به طور منظم یک فعالیت بدنی را انجام می‌دهند. در کنار آن فعالیت بدنی با افزایش ضربان قلب باعث افزایش جریان خون مغز شده و میزان هوشیاری و دقت را بالا می‌برد.

۴- رژیم غذایی با گلایسمیک ایندکس پایین
ابتدا یک تعریف کوتاه از گلایسمیک ایندکس (Glycemic Index) داشته باشیم: هر غذایی که می‌خوریم باعث افزایش میزان قند موجود در جریان خون می‌شود. برخی غذاها باعث افزایش ناگهانی و بیشتر قند خون می‌شوند و در نتیجه دارای گلایسمیک ایندکس «بالاتری» هستند. غذاهایی مانند شیرینی‌ها و مواد قندی و همینطور کربوهیدرات‌ها مانند برنج و سیب‌زمینی جزو این گروه به حساب می‌آیند.

اما در طرف دیگر برخی غذاها مانند سبزیجات و غلات سبوس‌دار باعث می‌شوند قند خون با سرعت کمتری افزایش پیدا بکند. این مواد دارای گلایسمیک ایندکس «پایین» هستند. گلایسمیک ایندکس، اثر قابل ملاحظه‌ای بر سلامت افراد دارد و اگر به این موضوع علاقمند هستید، پیشنهاد می‌کنیم در مورد غذاهایی که دارای ایندکس پایین هستند جستجو کنید. اما یکی از تاثیرات مهم آن روی اراده ما است.

تحقیقات متعددی نشان داده افرادی که در رژیم غذایی‌شان مواد دارای گلایسمیک ایندکس پایین مصرف می‌کنند، اراده قوی‌تری دارند. در اینجا نمی‌خواهیم در مورد دلایل علمی آن صحبت کنیم، چرا که خودش یک مقاله مفصل می‌شود. اما همین‌قدر بدانیم که مصرف سبزیجات و کاهش مصرف کربوهیدرات‌ها علاوه بر مزایای متعدد سلامتی، برای اراده‌تان هم بسیار مفید است.

اگر به موضوع افزایش اراده علاقمند هستید، می‌توانید این سخنرانی دکتر کلی مک‌گونیکال را در یوتیوب (به زبان انگلیسی) مشاهده کنید.

دکتر علی‌اصغر هنرمند

سامانه آموزش مجازی بزرگراه امکانات متنوع و قدرتمندی در اختیار مدرسین و مدیران سایت‌ها قرار می‌دهد. این سیستم به شما اجازه می‌دهد تسلط کاملی بر جنبه‌های گوناگون برگزاری یک کلاس یا دوره آموزشی داشته باشید.

اکنون امکان جدید «خلاصه تنظیمات» به شما اجازه می‌دهد با یک نگاه از تمام تنظیمات دوره یا کلاس خود مطلع شوید. کافی است روی «علامت چرخ‌دنده» در صفحه معرفی دوره یا لیست مدیریت دوره‌ها کلیک کنید تا خلاصه تنظیمات دوره را به صورت طبقه‌بندی شده ببینید.

از این پس به خلاصه همه تنظیمات در یک صفحه دسترسی دارید و از وضعیت آنها آگاه می‌شوید. ضمن اینکه با آوردن موس کنار هر کدام از موارد، یک آیکون ویرایش کوچک ظاهر می‌شود و با کلیک روی آن به تنظیمات مربوط به همان قسمت دسترسی پیدا می‌کنید.

امیدواریم این امکان جدید، برای شما مدرس و مدیر عزیز مفید واقع شود.

تا به حال شده در کلاس آنلاین، تمرکز خودتان را از دست بدهید و یا اصلا خواب‌تان بگیرد!؟

اگر در جایگاه مدرس کلاس مجازی قرار دارید، حتما می‌دانید یکی از موثر‌ترین روش‌های افزایش توجه و یادگیری شرکت‌کنندگان، ترغیب آنها به مشارکت «فعال» در کلاس و مباحث است.

علاوه بر این می‌دانید که پرسیدن سوال، کوئیز یا نظرسنجی جزو بهترین راهکارهایی است که برای ترغیب به مشارکت فعال در اختیار داریم.

در سیستم کلاس آنلاین بزرگراه (BigBlueButton) به راحتی می‌توانید انواع سوال و نظرسنجی را در کلاس ایجاد کرده و نتایج را نیز در لحظه ببینید.

کافی است در محیط کلاس روی دکمه + کلیک کنید و «آغاز نظرسنجی تازه» را انتخاب کنید.

سپس در صفحه بعد می‌توانید از میان چندین حالت مختلف انتخاب کنید. مثلا می‌توانید پرسش دو گزینه‌ای (بله/خیر) ایجاد کنید یا پرسش‌های چند گزینه‌ای و حتی پرسش با پاسخ تشریحی! طراحی کنید.

در نهایت با زدن دکمه انتشار، به همه شرکت‌کنندگان کلاس با یک زنگ کوتاه اطلاع داده می‌شود و آنها می‌توانند پاسخ خودشان را ارسال کنند. شما می‌توانید در صورت تمایل نتایج را نیز منتشر کنید.

طراحی چند پرسش و مطرح کردن آنها در طول کلاس زمان بسیار کمی از شما به عنوان مدرس می‌گیرد. اما تاثیر آن بر میزان توجه شرکت‌کنندگان به سخنان شما در طول تدریس بسیار قابل توجه است و ضمنا شرکت‌کنندگان ذهنیتی مثبت نسبت به شما به عنوان مدرسی «بهتر» پیدا می‌کنند.

این امکان را امتحان کنید و ببینید کاربران تا چه حد از آن استقبال می‌کنند. به شما اطمینان می‌دهیم از میزان استقبال شگفت‌زده می‌شوید.

اگر این مطلب را مفید یافتید، می‌توانید ما را در اینستاگرام، تلگرام یا توییتر دنبال کنید تا آخرین مطالب ویژه‌ی بهبود کیفیت آموزش مجازی و افزایش بهره‌وری را دریافت کنید.

افراد زیادی از آلارم‌ها و یادآورها برای مدیریت زمان استفاده می‌کنند. احتمالا وقتی اسم زنگ ساعت به گوشتان می‌خورد، حس خوبی به شما دست نمی‌دهد. صبح‌های زودی که به صورت مکرر و با فواصل ۵ دقیقه‌ای، دکمه snooze را می‌فشارید تا تنها ربع ساعت بیش‌تر بخوابید...

با این حال باید بپذیریم که آلارم‌ها یکی از مؤثرترین ابزارهایی هستند که به ما در مدیریت زمان کمک می‌کنند. امروزه تقریبا هر تکنولوژی صرف نظر از اینکه چقدر پیشرفته است، آلارم دارد. افرادی که سرشان شلوغ است خوب می‌دانند که دوری از این یادآورها غیر ممکن است. 

آلارم‌ها در نبرد برای مدیریت زمان به یک دستیار قابل اعتماد تبدیل شده‌اند. هشدارهایی که با یادآوری وظایف مهم، به ما کمک می‌کنند تا در مسیر خود باقی بمانیم. آن‌ها فضای ذهن ما را برای تمرکز روی کارهای مهم‌تر آزاد می‌کنند.

همه‌ی ما حداقل یک بار برای بیدار شدن از زنگ ساعت استفاده کرده‌ایم. در اینجا می‌خواهیم دو روش متفاوت برای استفاده حداکثری از زمان، با استفاده از آلارم و تایمر را بررسی کنیم:

۱- برای بخش‌های مختلف برنامه صبح گاهی‌تان ساعت کوک کنید

اغلب ما یک مورنینگ روتین داریم. در بزرگراه قبلا در این مورد صحبت کرده‌ایم: (برنامه صبحگاهی چیست و چگونه یک روتین صبحگاهی خوب داشته باشیم؟)

مورنینگ روتین مجموعه‌ای از کارها است که پس از برخاستن از خواب، به صورت خودکار و طبق عادت انجام می‌دهیم. اکثر ما برای بخش‌های مختلف این برنامه بازه زمانی مشخصی نداریم. این منجر به صرف زمان زیاد برای انجام کاری می‌شود که در مدت زمان کمتری نیز تمام می‌شد. 

شما می‌توانید برای هر بخش از برنامه صبحگاهی‌تان بازه زمانی تعریف کنید. با انجام این کار زمان کمتری را صرف پختن صبحانه، صرف آن، لباس عوض کردن، دوش گرفتن و یا سایر کارها خواهید کرد.

این کار به شما اجازه می‌دهد تا بدون نگرانی در مورد وظایف دیگرتان، روی یک کار تمرکز کنید. با این اطمینان که آلارم در زمان مقرر به شما هشدار می‌دهد، مرتبا به ساعت نگاه نمی‌کنید و حواستان پرت نمی‌شود. با زمان‌بندی هر بخش از مورنینگ روتین، صبح‌ها به موقع منزل را ترک می‌کنید.

۲- از پادکست یا ویدیوهای آموزشی به عنوان تایمر استفاده کنید

اگر شما هم عاشق دوش‌های طولانی هستید، این روش به دردتان می‌خورد. حمام‌های طولانی آنقدر آرامش‌بخش هستند که نمی‌توان به راحتی آن‌ها را ترک کرد. شما می‌توانید از این زمان بهترین استفاده را بکنید.

به جای کوک کردن ساعت، از یک ویدیوی آموزشی یا پادکست به عنوان تایمر استفاده کنید. از این روش می‌توانید برای کارهای دیگری که نیاز به تمرکز ندارد، مثل ورزش کردن، گردگیری منزل و مرتب کردن لباس‌ها نیز استفاده کنید.

امیدواریم این دو روش در مدیریت بهتر زمان و افزایش بهره‌وری به شما کمک کند.

منبع

فرض کنید برای خریدن یک لامپ جدید به فروشگاه لوازم الکتریکی رفته‌اید. فروشنده از شما می‌پرسد که لامپ آفتابی می‌خواهید یا مهتابی؟

شاید نور لامپ برای شما مهم نباشد اما باید بدانید که این نور در حالت چهره، بک‌گراند، حس و جو فضا، به‌خصوص در هنگام تصویربرداری یا فیلمبرداری تاثیرگذار است.

ولی این موضوع چه ربطی به دمای رنگ دارد و اصلا دمای رنگ چیست؟

دمای رنگ به ظاهر نور یک لامپ اشاره می‌کند. ظاهر و احساس یک فضا می‌تواند تا حد زیادی تحت تأثیر دمای رنگ قرار گیرد. 

دو لامپ با رنگ نور سفید و زرد، دمای رنگ متفاوتی دارند. در واقع این ویژگی به رنگ و حسی یک که لامپ می‌سازد، اشاره می‌کند. دمای رنگ در مقیاس عددی و بر حسب واحد «کلوین» اندازه‌گیری می‌شود. 

بر اساس مقیاس عددی کلوین، هر چه دمای رنگ بالاتر باشد، نور خنک‌تر و انرژی‌بخش‌تر است. از طرف دیگر دمای رنگ پایین باعث ایجاد فضایی گرم و آرامش‌بخش می‌شود.  

در نورپردازی LED، سه نوع لامپ اصلی از نظر دمای رنگ وجود دارد که هر کدام بر اساس ظاهر و حس خاصی که به فضا می‌دهند، برای مکان‌های مختلف مناسب هستند. این نورها با عنوان سفید گرم (Warm White)، سفید سرد (Cool White) و نور روز (Daylight) شناخته می‌شوند.

نور سفید گرم (Warm White):

سفید گرم یکی از رایج‌ترین و محبوب‌ترین رنگ‌هایی است که برای نورپردازی فضا انتخاب می‌شود و مقدار آن بین ۲ هزار تا ۳ هزار کلوین است.

این دمای رنگ مربوط به یک نور ملایم با درخشش زیبای زرد یا نارنجی است که جلوه‌ای آرامش‌بخش و دلپذیر به محیط می‌دهد. از نور سفید گرم معمولا برای اتاق نشیمن، ناهارخوری و اتاق خواب استفاده می‌شود.

نور سفید سرد (Cool White):

نور سفید سرد بین ۳۱۰۰ تا ۴۵۰۰ کلوین است و با استفاده از آن می‌توان فضایی روشن و پرجنب و جوش ساخت. این دمای رنگ با ظاهری شفاف‌، حس تمیزی و طراوت را به همراه دارد و برای محیط‌هایی مانند آشپزخانه یا محل کار مناسب است.

نور روز (Daylight):

این دمای رنگ تقریبا مشابه نور طبیعی در روز است و ظاهری خنثی دارد. نور روز اغلب آرامش‌بخش نبوده و انرژی زیادی به فضا می‌دهد؛ به همین دلیل باید از مصرف آن در اتاق خواب یا نشیمن اجتناب کرد.

این نور به افزایش تمرکز کمک می‌کند؛ به همین دلیل برای اتاق مطالعه بسیار مناسب است. همچنین می‌توان از آن برای مکان‌هایی مانند حمام و سرویس بهداشتی نیز استفاده کرد.

اکنون که با دمای رنگ آشنا شدید می‌توانید رنگ لامپ مورد نظرتان را به راحتی و بسته به فضایی که خواستار ایجاد آن هستید، انتخاب کنید.

منبع

«نوشتن، افکار ما را شفاف و سازماندهی می‌کند. نوشتن به ما نشان می‌دهد که دیدمان نسبت به یک موضوع چیست و چگونه می‌توانیم رویایی را که در سر داریم، از آن خودمان کنیم. با این کار از موضوعاتی که در مسیر رسیدن به اهدافمان می‌دانیم یا نمی‌دانیم، آگاه می‌شویم.»
-  ویلیام زینسر

وقتی اهداف خود را با جزئیات واضح می‌نویسید، ذهن خودآگاه و ناخودآگاه شما به صورت همزمان درگیر می‌شود. با نوشتن، مغز شما به صورت ناخودآگاه آنچه در مسیر رویایتان نیست را حذف می‌کند. با ترسیم رویاهای خود در قالب یک نقشه ذهنی (مایند مپ)، دو نیمکره مغزتان را فعال می‌کنید تا به یک موضوع بپردازند. به مغز اجازه دهید تا به آرامی و با دقت آن‌ها را پردازش کند.

بهتر است یک دفترچه یادداشت را به این کار اختصاص دهید. نترسید! برای توصیف یک هدف نیازی به نوشتن کتاب ندارید. فقط کافیست تا لیستی کوتاه، مفید و مختصر از امکانات، شرایط، ایده‌ها و افکار خاص گردآوری کنید. 

نوشتن هدف و «متصور شدن آن» احساسات شما را درگیر می‌کند. تا زمانی که احساسات شما تحت تاثیر قرار نگیرد، انگیزه کافی برای تلاش و اجرای آن‌ها نخواهید داشت. 

این کار را هر روز انجام دهید و راه‌های احتمالی رسیدن به هدفتان را نیز یادداشت کنید. روی «افراد» بیش‌تر از سایر روش‌های احتمالی تکیه کنید. 

- چه کسی می‌تواند به شما در رسیدن به این هدف کمک کند؟
- باید از چه کسی الگو بگیرید و توسط چه کسی راهنمایی شوید؟
- چه کسی ارتباطات و قابلیت‌هایی دارد که به شما در دستیابی به این هدف کمک کند؟
- چه کسی می‌تواند کارهای اضافی را برای شما انجام دهد تا خودتان صرفا روی هدف اصلی تمرکز کنید؟ 

با پرسیدن این سوالات، شما دید بازتری نسبت به موضوع پیدا می‌کنید.

به مرور افراد مناسبی که می‌توانید از آن‌ها کمک بگیرید، در ذهنتان ظاهر می‌شوند. بخش کلیدی موفقیت این است که یاد بگیرید، چگونه می‌توانید خود را در موقعیتی قرار دهید تا با افراد مناسب ارتباط داشته باشید. ارتباط با اشخاص خاص، شرایط همکاری با آن‌ها را رقم خواهد زد.

شاید هنوز در مرحله‌ای نباشید که افراد یا شرکت‌های خاص با شما همکاری کنند. برای این کار ابتدا باید توانایی‌ها و مهارت‌های فردی خود را توسعه دهید.

شما باید:

- در مورد آنچه می‌خواهید در آن استاد شوید، قاطعانه تصمیم بگیرید و به آن متعهد باشید. 
- فرآیند پیشرفت و توسعه را به طور کامل اجرا کنید. 
- فقط به فکر برخی افراد اهمیت دهید. مهم نیست که همه درباره شما چه فکر می‌کنند.
- آنقدر خوب باشید که نتوانند شما را نادیده بگیرند.
- روی افرادی که مشاوره‌های سودمند می‌دهند، سرمایه‌گذاری کنید.
- بخشنده باشید.
-  هیچ وقت فراموش نکنید که چرا این کار را شروع کردید.
- هرگز پس از کسب یک موفقیت، از خود راضی نشوید.
- درخواست‌های بزرگ داشته باشید.

هرچه ارزش و اعتبار شما بالاتر باشد، راه‌های ارتباطی شما نیز بیشتر خواهد شد تا جایی که می‌توانید با قهرمانان و الگوهای زندگیتان همکاری کنید.

هر چیزی که که در واقعیت اتفاق می‌افتد، باید اول در نوشته‌های شما به حقیقت بپیوندد. وقتی طبق یادداشت‌هایتان پیش بروید، خواهید دید که ورودی‌ها و ارتباطاتتان روز به روز بیش‌تر شده و سریع‌تر به اهدافتان می‌رسید.

پریا شمس‌الدین