گجت‌های زیادی قادر به محاسبه ضربان قلب ما هستند و اکثر آنها ضربان قلب را در هنگام استراحت هم اندازه می‌گیرند که به آن resting heart rate گفته می‌شود. منظور حالتی است که در آرامش نشسته‌ یا دراز کشیده‌ایم، اما بیدار هستیم. اما تا به حال فکر کرده‌اید چه عددی برای ضربان قلب در وضعیت استراحت طبیعی است؟ این عدد برای اکثر افراد بین ۶۰ الی ‍۱۰۰ است. اما هر چقدر به سمت پایین طیف باشد بهتر است (البته برخی مشکلات قلبی هم می‌توانند باعث کاهش ضربان بشوند). مثلا یک تحقیق نشان داده احتمال سکته قلبی در خانم‌ها با ضربان قلب استراحت‌ بالای ۷۶، نسبت به میانگین‌ زیر ۶۲ بیشتر است. اگر ورزشکار هستید، ضربان قلب شما در طول استراحت می‌تواند به حدود ۴۰ هم برسد که نشان‌دهنده قدرت قلب شما است. ضمنا لازم است بدانید عوامل متعددی مانند مصرف کافئین، استرس، خستگی، برخی داروها و هورمون‌ها می‌توانند روی ضربان قلب تاثیر بگذارند. اگر ضربان قلب شما در وضعیت استراحت بالای ۱۰۰ است بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا علت آن بررسی شود. ضمنا اگر ورزشکار نیستید و ضربان استراحت‌تان زیر ۶۰ است هم باید علتش را پیگیری کنید. لطفا توجه کنید با یک بار اندازه گیری نباید نگران ضربان قلب‌تان بشوید. مزیت گجت‌های پوشیدنی این است که ضربان قلب شما را دایما اندازه‌گیری می‌کنند و اگر متوجه شدید در طول زمان، ضربان قلب شما در حالت استراحت در محدوده طبیعی نیست، آن موقع لازم است علتش را پیگیری‌ کنید. چگونه ضربان قلب در حالت استراحت را بررسی کنیم؟ گجت‌های مختلف آن را در بخش‌های متفاوت اپلیکیشن‌شان نشان می‌دهند.مثلا برای اپل واچ باید در اپلیکیشن Health در آیفون به Browse بروید و آنجا در بخش Heart قسمتی به نام Resting Heart Rate وجود دارد.   دکتر علی‌ اصغر هنرمند

در یک نظرسنجی پرسیدیم «آیا هنگام انجام یک کار نیازمند تمرکز، به موسیقی گوش می‌کنید؟» جالب اینجاست که نزدیک ۶۰ درصد شرکت‌کنندگان اعلام کردند برای تمرکز «سکوت» را ترجیح می‌دهند و حدود ۲۵ درصد نیز موسیقی بدون کلام و ۱۵ درصد نیز موسیقی با کلام گزینه انتخابی‌شان بود. وجود طرفداران بیشتر برای «سکوت» بهانه‌ای شد تا کمی بیشتر در مورد وایت‌نویز (white noise) صحبت کنیم. احتمالا با وایت‌نویز آشنا هستید. اما ابتدا تعریفش را با هم مرور می‌کنیم و بعد سراغ نکاتی می‌رویم که کمتر شناخته‌شده هستند. وایت‌نویز صداهایی تکراری و در فرکانس‌هایی مشخص هستند که سبب افزایش آرامش و تمرکز ما می‌شوند. صداهایی مانند برفک تلویزیون، کولر، پنکه یا امواج دریا. به همین خاطر این صداها هنگام مطالعه و کار مورد استفاده قرار می‌گیرند. البته تاثیر آن در همه یکسان نیست و در برخی افراد چنین تاثیری ندارد. یک کاربرد مهم دیگر وایت‌نویز برای پوشاندن صداهای محیطی است. اگر در فضایی کار می‌کنید که دارای آلودگی صوتی است، می‌توانید با پخش وایت‌نویز، کاری کنید صداهای اطراف کمتر به گوش شما برسند و یک جور محیط ایزوله برای خودتان ایجاد کنید.   خواب و وایت نویزبررسی‌های مختلف نشان داده وایت‌نویز می‌تواند کیفیت و عمق خواب را افزایش دهد. به‌ویژه برای افرادی که در محیط خواب‌شان با سروصداهای بیرون (مثلا صدای ترافیک) مواجه هستند. جالب است بدانید یک سری دستگاه‌های اختصاصی تولید وایت‌نویز هم برای اتاق خواب وجود دارد که چند نمونه را مشاهده می‌کنید. بعضی از افراد هم که در «به‌خواب رفتن» دچار مشکل هستند از وایت‌نویز برای شرطی‌سازی مغز استفاده می‌کنند. یعنی در ابتدای خواب، یک وایت‌نویز خاص را پخش می‌کنند (اما آن را تنظیم می‌کنند که مثلا بعد از یک ساعت قطع شود). با این کار مغزمان با شنیدن وایت‌نویز، شرطی شده و آماده خواب می‌شود! این روش در کودکان هم موثر است. جالب است بدانید در پزشکی هم از وایت‌نویز استفاده می‌شود: یک کاربرد آن برای کمک به کسانی است که مبتلا به وزوز گوش (tinnitus) هستند و سبب پوشاندن صدای مزاحم می‌شود. ضمنا نشان داده‌ شده وایت‌نویز روی افزایش تمرکز افراد بیش‌فعال هم موثر است. اپلیکیشن تولید وایت‌نویزبرای شنیدن وایت نویز داشتن یک اسپیکر و یک اپلیکیشن کفایت می‌کند و نیاز به دستگاه اختصاصی نیست. یکی از محبوب‌ترین آنها این اپلیکیشن است که دارای مجموعه متنوعی است و می‌توانید بسته به سلیقه‌تان، از بین‌شان انتخاب کنید: اندروید  / آی او اس تاثیر روی مغز؟ممکن است وایت‌نویز روی تمرکز و خواب شما تاثیر مثبت داشته باشد. اما در استفاده از آن نباید زیاده‌روی کنیم. چون نشان‌ داده شده گوش‌کردن طولانی مدت به آن می‌تواند روی بخش شنوایی مغز تاثیر گذار باشد. البته در این مورد هنوز شواهد کافی وجود ندارد و به تحقیقات بیشتری نیاز است اما هر چیز به اندازه‌اش خوب است.   سه نکته پایانی:۱- صدای وایت‌نویز را نباید زیاد بلند کنیم و از ۵۰ ‌دسی‌بل بیشتر نشود که معادل صدای دوش آب است.۲- در صورت استفاده برای کودک، منبع صدا حداقل ۲ متر با محل خواب فاصله داشته باشد.۳- اگر مطلب مفید بود، لطفا آن را با دیگران به‌اشتراک بگذارید :)   علی‌اصغر هنرمند  

تقریبا اغلب غذاهایی که می‌خوریم باعث افزایش میزان قند موجود در جریان خون می‌شود. برخی غذاها باعث افزایش ناگهانی و بیشتر قند خون می‌شوند و در نتیجه دارای «گلایسمیک ایندکس» «بالاتری» هستند. غذاهایی مانند شیرینی‌ها و مواد قندی و همینطور کربوهیدرات‌ها مانند برنج و سیب‌زمینی جزو این گروه به حساب می‌آیند. اما در طرف دیگر برخی غذاها مانند سبزیجات و غلات سبوس‌دار باعث می‌شوند قند خون با سرعت کمتری افزایش پیدا بکند. این مواد دارای گلایسمیک ایندکس «پایین» هستند. گلایسمیک ایندکس، اثر قابل ملاحظه‌ای بر سلامت افراد دارد و اگر به این موضوع علاقمند هستید، پیشنهاد می‌کنیم در مورد غذاهایی که دارای ایندکس پایین هستند جستجو کنید. اما یکی از تاثیرات مهم آن روی اراده ما است. تحقیقات متعدد نشان داده افرادی که در رژیم غذایی‌شان مواد دارای گلایسمیک ایندکس پایین مصرف می‌کنند، اراده قوی‌تری دارند. گلایسمیک ایندکس بر اساس این معیار تقسیم بندی می‌شود: - گلایسمیک ایندکس پایین: ۱ الی ۵۵- گلایسمیک ایندکس متوسط: ۵۶ الی ۶۹- گلایسمیک ایندکس بالا: بالاتر از ۷۰ چند نکته:- لطفا توجه کنید که اعداد تقریبی هستند و در منابع متفاوت ممکن است اندکی تفاوت داشته باشند.- برای برخی مواد، یک بازه عددی مشخص شده است. مثلا در میوه‌ها میزان قند به خاطر میزان متفاوت رسیده‌بودن آنها متفاوت است.- گلایسمیک ایندکس برای مواد غذایی که حاوی کربوهیدرات نیستند محاسبه نمی‌شود (مانند پروتين‌های خالص و مغزهایی مانند بادام) کربوهیدرات‌های پرمصرف: برنج سفید: ۸۹برنج قهوه‌ای: ۶۶نان با آرد سفید: ۷۱نان سبوس کامل: ۵۱نان باگت با آرد سفید: ۹۵نان جو: ۴۰پاستا (ماکارونی متوسط انواع مختلف): ۵۰سیب زمینی: ۸۵   محصولات لبنی: ماست: ۱۴بستنی: ۶۰شیر پرچرب: ۴۱شیر کم چرب: ۳۲   میوه‌ها: موز کامل رسیده: ۵۲موز (کال): ۳۰خرما: ۶۲گریپ فروت: ۲۵پرتقال: ۴۸کیوی: ۴۷-۵۸سیب: ۲۸-۴۴زردآلو: ۳۴-۵۷گیلاس: ۲۲انبه: ۴۱-۶۰هلو: ۲۸-۵۶آناناس: ۵۱-۶۶توت فرنگی: ۴۰هندوانه: ۷۲-۸۰ سبزیجات، صیفی‌جات (از اینها زیاد مصرف کنید!) بروکلی: ۱۰گل کلم: ۵ - ۱۵کلم قرمز: ۱۰فلفل (متوسط انواع): ۱۰اسفناج: ۱۵کاهو: ۱۰قارچ: ۱۰پیاز: ۱۰گوجه: ۱۵خیار: ۱۵نخود سبز: ۴۸چغندر: ۶۴هویج: ۳۵لوبیا سبز: ۱۵کدو: ۱۵کدو تنبل: ۵۱کرفس: ۱۵بادمجان: ۱۵ذرت: ۵۵ حبوبات، مغزها: لوبیا‌ها (متوسط انواع مختلف): ۲۸ - ۳۵نخود: ۱۰عدس: ۲۹دانه سویا: ۱۵بادام هندی: ۲۷بادام زمینی: ۷ نوشیدنی‌ها: کوکاکولا: ۶۳فانتا: ۶۸آب سیب: ۴۴آب پرتقال: ۵۰آب گوجه‌فرنگی: ۳۸ برخی غذاها: جو دو سر (اوتمیل): ۵۵اوتمیل فوری: ۸۳کینوا: ۵۳کورن فلیک: ۹۳عسل: ۶۱چیپس سیب زمینی: ۶۰    

دوپامین یکی از هورمون‌هایی است که باعث احساس رضایت و لذت می‌شود و احتمالا می‌دانید یکی از راهکارهای شبکه‌های اجتماعی برای نگه‌داشتن کاربران در سرویس‌هایشان، هک کردن «چرخه واکنش دوپامین» در مغز ما است. (بله مغز ما هم هک می‌شود آن هم به راحتی!). این هورمون وقتی در مغز آزاد می‌شود که در انتظار جایزه هستیم و به ما یک حس رضایت القا می‌کند. البته شرایط متعدد دیگری مانند غذا خوردن، ورزش، رابطه جنسی، مصرف مواد مخدر و… هم باعث ترشح این هورمون می‌شوند. اینجا می‌خواهیم با چرخه تقویت انگیزه دوپامینی آشنا شویم. فرمول آن ساده است: ما در شبکه‌های اجتماعی یک پست منتشر می‌کنیم‌ > ‌به انتظار واکنش دیگران می‌نشینیم > دریافت واکنش (مانند لایک و کامنت) باعث ترشح دوپامین در مغز ما می‌شود و این رفتار در ما تقویت می‌شود. بخش جالب ماجرا اینجاست که فاکتور «سورپرایز» هم در این سیستم نقش مهمی ایفا می‌کند. در واقع اگر ما همیشه واکنش یکسانی دریافت می‌کردیم در این چرخه گرفتار نمی‌شدیم اما لایک، کامنت و… برای هر پست متفاوت است و برای ما قابل پیش‌بینی نیست. چیزی شبیه به خرید بلیط بخت‌آزمایی که منجر به ایجاد هیجان می‌شود. این داستان باعث می‌شود ما روزانه بارها و بارها به ساقی‌مان (شبکه‌های اجتماعی) جهت تامین دوپامین مراجعه‌ کنیم. به تدریج مغز ما دچار تغییراتی می‌شود و برخی قابلیت‌هایمان مانند تمرکز و بهره‌وری افت قابل توجهی پیدا می‌کند. مثلا آخرین باری که توانسته‌اید یک کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای را مطالعه کنید کی بوده است؟ اما آیا باید از شبکه‌های اجتماعی فرار کنیم؟ پاسخ منفی است. در آنها انبوهی از اطلاعات مفید و کاربردی نیز وجود دارد. اما نکته اینجاست که با دانستن این نکات می‌توانیم در مقابل عوارض جانبی آنها راهکارهایی اتخاذ کنیم. یکی موثرترین آنها این است که استفاده از شبکه‌های اجتماعی را به ساعات مشخصی از روز محدود کنیم. خبر خوب هم اینجاست که تاثیرات ناشی از این ابزارها برگشت‌پذیر است و اگر استفاده از آنها را محدود کنیم، مغز ما به تدریج به حالت عادی برمی‌گردد.   دکتر علی‌اصغر هنرمند منابع: healthline Medium digitash thelist  

هر کدام از سلول‌های بدن انسان مانند یک شهر بزرگ است و خودش از اجزای مختلفی تشکیل شده. یکی از مهم‌ترین اجزای سلول،‌ بخشی است که «میتوکندری» نام دارد. احتمالا با آن آشنا هستید. اما بد نیست نقش آن را یک بار مرور کنیم: وظیفه اصلی میتوکندری تولید انرژی در سلول‌های بدن است و در واقع ژنراتور‌های کوچکی هستند که داخل سلول‌ها قرار دارند. اکنون تحقیقات اولیه نشان داده پیوند میتوکندری به سلول‌هایی که به خاطر سکته در قلب و مغز دچار آسیب شده‌اند، می‌تواند تاثیر شگفت‌انگیزی روی بهبود آنها داشته باشد و جان انسان‌ها را نجات دهد. یک تحقیق جالب دیگر هم در سال ۲۰۱۸ در مورد تاثیر میتوکندری بر فرایند پیری انجام شده: محققان با دستکاری ژنتیکی چند موش، باعث شدند تعداد میتوکندری‌های آنها کمتر از حد معمول باشد. خیلی زود نشانه‌های پیری زودرس مانند چروک پوست و ریزش مو در آنها ظاهر شد. جالب است که بعد از فعال‌سازی میتوکندری‌ها در این موش‌ها، علايم جوانی در آنها ظاهر شد. بنابراین افزایش تعداد میتوکندری در سلول‌ها احتمالا فرایند پیری را به تاخیر می‌اندازد و حتی برخی محققان معتقدند که می‌توان به معکوس کردن پیری امیدوار بود! پیوند میتوکندری چگونه انجام می‌شود؟احتمالا باخودتان فکر می‌کنید چطور می‌توان میتوکندری را به داخل سلول‌ها رساند؟ خوشبختانه نیاز نیست به تک‌تک سلول‌ها آمپول تزریق کنیم! پژوهشگران متوجه شدند کافی است میتوکندرها را به خون بیمار تزریق کنیم. آنها خودشان مسیر خودشان را پیدا کرده و وارد سلول‌ها می‌شوند. جالب‌تر اینکه میتوکندری‌های تزریقی را با نوعی رنگ مخصوص علامت‌گذاری کرده‌اند و دیدند که آنها علاوه بر قلب، وارد مغز هم می‌شوند. چند آزمایش انجام شده روی بیماران واقعی نشان داده که پیوند میتوکندری واقعا می‌تواند به بهبود قلب و مغز بعد از سکته کمک کنند. از کجا میتوکندری بخریم!؟در حال حاضر محققان میتوکندری‌ها را از بافت‌های بدن خود فرد استخراج می‌کنند. در واقع مثل این است که تعدادی ژنراتور تولید انرژی را از مکان‌های کم مصرف برداریم و به نقاط نیازمند مانند قلب و مغز برسانیم. اما این احتمال وجود دارد که در آینده بتوان این میتوکندری‌ها را از یک شخص اهدا کننده برداشت کرد و یا حتی آنها را در آزمایشگاه تولید کنیم. اگر هم به آن قسمت تاثیر میتوکندری‌ها بر جوانی علاقمند شدید، باید بدانید که برخی عوامل و راهکارها روی افزایش تعداد و سلامت میتوکندری‌ها موثر هستند: ۱- داشتن یک مادر خوب! مادر برای فرزندش از جانش مایه می‌گذارد و در عین‌ حال میتوکندری هم به ما می‌دهد. در واقع هنگام لقاح، میتوکندری‌ها از مادر به فرزند می‌رسند و بنابراین داشتن میتوکندری‌های فراوان و سالم، چیزی است که از مادر به ارث می‌رسد. ۲- برخی داروها می‌توانند باعث آسیب به میتوکندری بشوند: داروهایی مانند استامینوفن، آسپرین، بروفن (و دیگر داروهای این خانواده مانند ناپروکسن)، آنتی‌بیوتیک‌ها و ایندومتاسین. بنابراین افرادی که مثل نقل و نبات مسکن و آنتی‌بیوتیک می‌خورند، باید این جنبه‌اش را هم در نظر داشته باشند. ۳- ورزش‌کردن به ویژه ورزش‌های قدرتی و آنهایی که باعث عضله‌سازی می‌شوند، می‌توانند باعث افزایش تعداد میتوکندری‌ها بشوند. علی‌اصغر هنرمند national geographic  

اگر شما هم از جمله کسانی هستید که ساعت‌ها به تماشای ویدیوهای تیک تاک می‌پرازند، بهتر است این مطلب را بخوانید. تاکنون واژه‌ی «سندرم تورِت» را شنیده‌اید؟ اختلال سندرم تورِت یک اختلال عصبی است که باعث تیک‌های حرکتی و صوتی غیرارادی می‌شود. تیک‌ها به دو گروه ساده یا پیچیده طبقه‌بندی می‌شوند. برخی از انواع تیک عبارتند از: - چشمک زدن و سایر حرکات چشم- تکان دادن سر- حرکات صورت - تکرار کلمات و یا عبارات به گزارش وال استریت ژورنال، از مارس ۲۰۲۰، متخصصان در ایالات متحده، استرالیا، کانادا و بریتانیا شاهد افزایش چشمگیر بیمارانِ جوانی بوده‌اند که به دنبال درمانی برای تیک هستند. اکثر این افراد محتوای شبکه‌ی اجتماعی TikTok را تماشا می‌کنند و به سندرم تورِت که یکی از انواع اختلالات تیک است، مبتلا هستند. افزایش مراجعه این بیماران همزمان با شروع همه‌گیری کووید۱۹ اتفاقی نیست، به طوری که برخی از محققان این رخداد را «یک پاندمی در میان پاندمی دیگر» نام‌گذاری کرده‌اند. جوانان و نوجوانانی که در قرنطینه همچنان با تکالیف مدرسه دست‌وپنجه نرم ‌می‌کنند و برای تسکین خود به شبکه‌های اجتماعی پناه می‌برند. آلیسون لیبی، استادیار بالینی در دانشگاه کالیفرنیا معتقد است این تیک‌ها عارضه مستقیم تیک تاک نمی‌باشد بلکه محصولی است جانبی که از اضطراب و افسردگی فرد نیز سرچشمه می‌گیرد. در واقع تیک راهکاری است برای بیان مشکلات روانی عمیق‌تر این جوانان! بیماری روانی مانند بیماری جسمی علائم یکسانی ندارد. اما افراد با تجربه‌های یکسان، عموما عوارض یکسانی دارند. برای مثال، در سال ۲۰۱۱، حدود ۲۰ نوجوان در نیویورک که همه‌ی آن‌ها دانش‌آموزان یک مدرسه بودند، ناگهان دچار لرزش‌های مشابه شدند. فرضیات شامل آلودگی محیطی و سرطان بود. محققان تیمی را برای آزمایش خاک محلی فرستادند. در نهایت، پزشکان به این نتیجه رسیدند که علائم جسمی ناشی از پریشانی روانی است.  کودکان و نوجوانانِ ۱۰ سال پیش، تنها تحت تاثیر تعداد انگشت شماری از همسن و سال‌های خود بودند. اما امروزه، به لطف پلتفرم هایی مانند TikTok، تمام دنیا یک دبیرستان بزرگ تلقی می‌شود! برخی روانپزشکان از عبارت «بیماری توده‌ای ناشی از رسانه‌های اجتماعی» برای توصیف شیوع این رفتارهای تیک‌مانند استفاده می‌کنند. حال به این دبیرستان جهانی همه‌گیری کرونا را هم اضافه کنید. در این شرایط شیوع تیک‌ها تقریبا اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. بیش از ۲۵ درصد دانش‌آموزان آمریکایی می‌گویند سلامت عاطفی آن‌ها پس از شیوع کووید۱۹ کاهش پیدا کرده است. شاید نباید تیک تاک را مقصر اصلی ماجرا بدانیم. احتمالا در بسیاری از این افراد مشکلات روانی پیش زمینه نیز وجود داشته اما بروز عوارضی مانند سندرم تورِت که ناشی از تماشای محتواهای این‌چنینی است را نمی‌توان نادیده گرفت.  اختلالات تیک واقعی، که معمولاً در دوران کودکی ظاهر می‌شود، و رفتارهای تیک مانند، که کاربران TikTok دارند، تفاوتی در‌ درمان ایجاد نمی‌کند. خوشبختانه افراد مبتلا به این سندرم می‌توانند بهبود یابند؛ به خصوص اگر برای اضطراب یا افسردگی زمینه‌ای نیز تحت درمان قرار گیرند.»   پریا شمس‌الدین منبع

در میان گجت‌های پوشیدنی، ساعت‌های هوشمند بیشتر از بقیه در میان کاربران محبوب شده‌اند و در حال حاضر دارای امکانات متعددی هستند که باعث شده به‌وفور مورد استفاده قرار بگیرند. عینک‌های هوشمند اما هنوز به ‌اندازه کافی تکامل پیدا نکرده‌اند و هنوز باید چند سالی صبر کنیم تا به اندازه کافی پیشرفت کنند. اما در این میان گجت‌های پوشیدنی دیگری هم در حال توسعه و تکامل هستند که یکی از آنها انگشتر‌های هوشمند هستند. یکی از شرکت‌های پیشگام در ساخت انگشتر‌های هوشمند، شرکت Oura نام دارد که حالا مدل جدیدی از محصول خودش را با نام Ring 3 معرفی کرده است. تمرکز این انگشتر روی ارزیابی فاکتور‌های مرتبط با سلامت است. این انگشتر کوچک می‌تواند ضربان قلب و فعالیت‌های ورزشی کاربر را پایش کند و کیفیت خواب را اندازه بگیرد. در کنار آن میزان SpO2 نیز توسط آن قابل اندازه‌گیری است. قابلیت مهم دیگر این انگشتر اندازه گیری دمای بدن است و شرکت سازنده مدعی است این کار توسط ۷ سنسور هر چند دقیقه یک بار به صورت اتوماتیک انجام می‌شود و می‌تواند شروع تب را خیلی سریع شناسایی کند. در کنار آن در مورد خانم‌ها این ویژگی سبب می‌شود پیش‌بینی روز قاعدگی و تخمک‌گذاری امکا‌ن‌پذیر باشد. در کنار آن فراموش نکنید که این محصول، یک انگشتر زیبا هم به شمار می‌آید و با قیمت ۲۹۹ دلار به فروش می‌رسد. اطلاعات بیشتر (به انگلیسی)

هیپوکامپ بخشی شبیه حرف S در دو سمت مغز انسان است که نقشی اساسی در حافظه و یادگیری ایفا می‌کند. در اینجا قصد نداریم از زوایه پزشکی به موضوع بپردازیم، بلکه می‌خواهیم بدانیم این بخش از مغز چه کمکی به فرایند یادگیری ما می‌کند. هیپوکامپ در برخی از عملکردهای مهم انسان مانند یادگیری و حافظه بلند مدت نقشی کلیدی ایفا می‌کند اما در اینجا می‌خواهیم به نقش هیپوکامپ در به‌یادآوردن و ذخیره‌سازی اطلاعات بپردازیم. شاید دانستن این نکته برایتان جالب باشد که مشخص شده در صورت بروز آسیب در این بخش مغز، دیگر قادر نیستیم اطلاعات را در حافظه‌مان ذخیره کنیم و در واقع نمی‌توانیم خاطرات جدید ایجاد کنیم. اگر فیلم سینمایی Memento را دیده باشید، بازیگر نقش اول آن مردی است که به این آسیب دچار شده است. یکی از نقش‌های مهم هیپوکامپ این است که به عنوان یک نوع نمایه (index) برای حافظه ما عمل می‌کند. اگر بخواهیم در این مورد یک مثال بزنیم باید حافظه انسان را به یک کتاب بزرگ تشبیه کنیم. پیدا کردن اطلاعات از میان صفحات زیاد آن کار آسانی نیست. اما با مراجعه به انتهای کتاب جایی که نمایه قرار گرفته می‌توانیم سریع‌تر موضوع مد نظرمان را پیدا کنیم. جالب اینجا است که با هر بار مراجعه به هیپوکامپ و دریافت یک خاطره، ارتباطات مربوط به آن حافظه در قشر مغز انسان قوی‌تر می‌شود و به نوعی آن خاطره را تثبیت‌ می‌کنیم. به همین خاطر است که تکرار یادآوری یک موضوع درسی به تقویت آن در حافظه کمک می‌کند. جذاب‌تر اینجا است که وقتی یک خاطره در مغز ما به اندازه کافی تثبیت شد (بسته به نوع حافظه ممکن است روزها، ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد) دیگر برای دسترسی به آن نیازی به هیپوکامپ نداریم و مستقیما می‌توانیم آن را از قشر مغز بازیابی کنیم. حالا می‌خواهیم به یک نکته مهم دیگر نیز در یادگیری اشاره کنیم. اگه تجربه کار کردن با نمایه (index) انتهای کتاب‌ها را داشته باشید، می‌دانید آنقدرها دقیق و کامل نیستند. عملکرد هیپوکامپ انسان نیز تقریبا مشابه است و به ویژه هنگام ثبت اطلاعات جدید ظرفیت محدودی دارد. به نظر میرسد به طور متوسط پس از ۱۰ الی ۱۵ دقیقه دریافت اطلاعات جدید، هیپوکامپ ما سرریز می‌کند و قادر به نمایه‌گذاری همه اطلاعات جدید نیست. البته ظرفیت هیپوکامپ برای نمایه‌گذاری حافظه در افراد مختلف بسیار متفاوت است و مثلا اگر به موضوعی علاقمند باشیم، ظرفیت نمایه‌گذاری هیپوکامپ‌مان نیز در آن موضوع بیشتر است. اما دانستن عملکرد این بخش از مغز به ما به عنوان مدرس کمک می‌کند تا محتوای آموزشی‌مان را به گونه‌ای طراحی کنیم تا در یک جلسه آموزشی، ظرفیت یادگیری شرکت‌کنندگان را بهتر در نظر داشته باشیم. علی‌ اصغر هنرمند

بر اساس نتایج گزارشی که روز جمعه منتشر شده، یک معلم مدرسه در ایالت کالیفرنیای آمریکا تنها با ۲ روز حضور در سر کلاس باعث شده نیمی از دانش‌آموزان به ویروس کرونا آلوده شوند. بر اساس این گزارش که توسط مرکز کنترل و پیشگیری آمریکا (CDC) منتشر شده، معلم از دریافت واکسن خودداری کرده بوده و در طول تدریس نیز از زدن ماسک خودداری کرده است. نتیجه دو روز تدریس این معلم، آلودگی ۱۲ نفر از ۲۴ دانش‌آموز حاضر در کلاس بوده است. ضمنا در ادامه نیز مشخص شده که تاکنون ۴ نفر از والدین این کودکان نیز به ویروس کرونا (از نوع دلتا) مبتلا شده‌اند. خود معلم دارای علائم خفیف مانند گرفتگی و احساس خستگی بوده و آن را به حساسیت فصلی تعبیر کرده‌ است. بیشتر کودکانی که به ویروس آلوده شده بودند، در ردیف‌های جلویی کلاس نشسته ‌بودند اما عده‌ای از کودکان ردیف‌های انتهایی نیز مبتلا شده‌اند (تصویر ضمیمه). جالب اینجاست که این آلودگی در حالی صورت گرفته که بیشتر از ۷۲ درصد جمعیت بزرگسالان این ایالت به صورت کامل واکسینه شده‌اند. این نوع گزارش‌ها بار دیگر اهمیت واکسیناسیون کامل و همینطور رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی را نشان می‌دهد.   منبع

اگر هر روز ساعات طولانی پشت کامپیوتر و لپ‌تاپ مشغول به کار هستید، باید به سلامتی ستون قفرات، دست‌ها و گردن خود توجه ویژه‌ای داشته باشید و ضروری است که ارتفاع صندلی، میز کار و نمایشگر را به درستی تنظیم کنید. برای این کار وب سایتی به نام Omni Calculator وجود دارد که کار محاسبه را به راحتی انجام می‌دهد. کافی است قد خوتان را به آن بدهید، تا اندازه‌های مناسب را در اختیارتان قرار دهد. مشاهده سایت Omni Calculator نکته: خیلی اوقات می‌توان برای تنظیم ارتفاع، از وسایل ساده کمک گرفت. مثلا می‌توان یک جعبه یا چند کتاب زیر پایه مانیتور قرار داد تا در ارتقاع مناسبی قرار بگیرد.

اگر تصور می‌کنید در نگهداری اطلاعات در حافظه‌تان محدودیت دارید، بهتر است بدانید که تخمین زده می‌شود ظرفیت حافظه انسان حدود ۲.۵ میلیون گیگابایت (معادل دو و نیم پتابایت) است. در واقع میزان اطلاعاتی که در مغز انسان قابل ذخیره است، از تعداد دانه‌های شن موجود در تمام سواحل و بیابان‌های دنیا بیشتر است! بنابراین توجه کنید که ما مشکل «کمبود ظرفیت» حافظه نداریم و در واقع عبارت «ضعیف‌بودن حافظه» در عمل صحیح نیست. مشکل ما در فرایند ذخیره سازی اطلاعات در مغز و همینطور به یادآوردن آنها است. یادگیری به معنی ایجاد ارتباطات میان سلول‌های مغزی است. چیزی شبیه متصل کردن نقطه‌ها به یکدیگر. اگر بتوانیم بهترین روش را برای ایجاد این ارتباطات پیدا کنیم، می‌توانیم از ظرفیت فوق‌العاده مغزمان استفاده کنیم… با بزرگراه همراه باشید، طی هفته‌های آینده در این مورد بیشتر صحبت خواهیم کرد…