- آیا کاری که شروع کرده‌ام به نتیجه می‌رسد؟ - آیا توانایی انجامش را دارم؟ - اگر شکست بخورم عواقبش چیست؟   همه ما در تلاش برای رسیدن به اهداف‌مان «دچار شک» می‌شویم. جمله مشهوری وجود دارد که می‌گوید همه پروژه‌های موفق در میانه راه فاجعه به‌نظر می‌رسند.   خیلی اوقات «نور» انتهای تونل قابل مشاهده نیست چون رسیدن به هدف یک خط مستقیم نیست و با پیچ‌وخم‌های متعددی همراه است و باعث ایجاد شک می‌شود. به‌ویژه هنگامی که از گام بعدی مطلع نباشیم و زمان رسیدن به هدف مشخص نباشد. نتیجه‌ آن ایجاد حس «عدم قطعیت» است و به‌دنبال آن «ترس از شکست» و «اکراه» به‌وجود می‌آید.     تاثیر مهم تجربیات ناموفق قبلی: ممکن است قبلا در رسیدن‌ به هدف‌مان شکست خورده باشیم. شکست‌های قبلی بار روانی زیادی روی ما وارد می‌کنند و این ذهنیت ایجاد می‌شود که رسیدن به هدف امکان‌پذیر نیست. اما کافی است زاویه‌ نگاه‌مان نسبت به تجربیات قبلی را اصلاح کنیم:    هر پیشرفتی حاصل شکست‌های قبلی است. آنها حاوی تجربیات ارزشمندی برای رسیدن به موفقیت در تلاش بعدی‌مان هستند. هر کدام از شکست‌ها، ما را باتجربه‌تر و قوی‌تر می‌کنند.    بنابراین به جای تحمل بار شکست روی شانه، آنها را زیر پایتان قرار دهید تا پله صعودتان باشند.     ترس از شکست: برخی افراد هم از ترس شکست حاضر به دنبال‌کردن هدف‌شان نیستند! گاهی اوقات جوگیر می‌شویم و حرکتی را شروع می‌کنیم اما خیلی زود «ترس از شکست» جلویمان ظاهر می‌شود و به سرعت تلاش‌مان را متوقف می‌کنیم. اما فراموش نکنید که «افراد موفق» در مقابل ترس از شکست مقاومت بیشتری دارند.   افرادی که در کار و زندگی‌شان موفق هستند، توانایی مدیریت استرس بیشتری دارند، بیشتر ریسک می‌کنند و بر حس ترس از شکست‌شان غلبه دارند. فراموش نکنیم «شک داشتن»، به معنی وجود «ترس» است. و هر جا ترس وجود دارد به این معنی است که فرصتی برای رشد و پیشرفت در مقابل‌مان است.  آن را از دست ندهیم…     اطلاعات بیشتر علی اصغر هنرمند

به نظر شما چرا برخی افراد در کارشان دروغ می‌گویند؟ بعضی افراد ذاتا بیشتر از دیگران دروغ می‌گویند، اما حتی صادق‌ترین افراد هم ممکن است در شرایطی قرار بگیرند که مجبور به دروغ گفتن شوند… برخی محیط‌های کاری خودشان سبب می‌شوند دروغگویی به یک فرهنگ تبدیل شود: مکان‌هایی که از افراد توقعات بی‌جا دارند، قوانین غیرمنطقی وضع‌کرده‌اند، رقابت به‌گونه‌ای است که افراد بر اساس توانایی‌ و سخت‌کوشی پیشرفت نمی‌کنند و جریمه‌های شکست غیرمنطقی است. اما در کنار عوامل محیطی، چند علت مهم دیگر نیز وجود دارد که سبب شیوع دروغگویی در محیط کار می‌شود: - ترس از عصبانی کردن رئیس!گاهی اوقات مدیری بالای سرمان است که بر اساس عقل و منطق مدیریت نمی‌کند. در این صورت نیروهای زیر دست مجبورند فقط حرف‌هایی بزنند که در جهت رضایت خاطر این قبیل افراد است و نتیجه‌اش کاهش شدید بهره‌وری و افزایش فوق‌العاده دروغ‌ها است. - پنهان‌کردن بی‌کفایتی‌اگر برای مسئولیت‌‌تان کفایت لازم را نداشته باشید، به دروغ متوسل می‌شوید تا جایگاه خودتان را حفظ کنید. افراد توانا، در صورت بروز اشتباه، به راحتی عذرخواهی می‌کنند. چون در کارشان اعتماد به نفس دارند و می‌دانند اشتباه‌شان به راحتی تکرار نمی‌شود. - نفع شخصیخیلی اوقات دروغ‌های ما به خاطر نفع شخصی خودمان است. می‌خواهیم در جایگاه شغلی‌مان پیشرفت کنیم اما متوجه می‌شویم که دروغ‌گفتن نسبت به سخت‌کوشی آسان‌تر است! در نتیجه راه میانبر را انتخاب می‌کنیم. جالب است بدانید تخمین زده‌می‌شود شرکت‌ها هر ساله حدود ۳.۵ تریلیون دلار به خاطر دروغ و فریب‌کاری متضرر می‌شوند و نخستین گام برای اصلاح این مشکل، وجود مدیرانی است که صداقت دارند. اطلاعات بیشتر: پیشنهاد اول پیشنهاد دوم   دکتر علی‌اصغر هنرمند    

گاهی اوقات وقتی می‌خواهیم کاری انجام دهیم، با یک کار ناقص دیگر مواجه می‌شویم که سبب می‌شود توجه ما به کار دوم معطوف شود. ممکن است در میانه کار دوم هم با یک مورد ناقص دیگر مواجه ‌شویم و این داستان همینطور ادامه پیدا می‌کند… اسم این وضعیت را yak shaving گذاشته‌اند و نامش از یک انیمیشن گرفته شده. اما جهت درک بهتر آن کافی است این کلیپ کوتاه از سریال Malcolm in the Middle را ببینید. یک مثال واقعی‌اش هنگامی است که در برنامه‌نویسی می‌خواهیم یک باگ را برطرف کنیم: کار را شروع می‌کنیم اما متوجه می‌شویم که بهتر است این قطعه کد را بهینه (ریفکتور) کنیم. کمی بعد با خودمان می‌گوییم این کد چرا در فایل خودش قرار ندارد و داستان همینطور ادامه پیدا می‌کند… نکته اینجاست که باید تلاش کنیم روی کار اصلی متمرکز بمانیم و بقیه موارد را جمع‌آوری کرده و در زمان مناسب خودش انجام دهیم. وگرنه تا ابد در حلقه‌‌ی کارهای ناتمام باقی می‌مانیم و اولویت‌ها فراموش می‌شوند. در مورد جمع‌آوری کارها قبلا اینجا صحبت کرده‌ایم. علی‌اصغر هنرمند.

به نظر شما چرا برخی افراد در زندگی‌شان منظم هستند و به قول معروف دیسیپلین دارند، اما برخی دیگر اینگونه نیستند؟ منضبط بودن یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که می‌توانیم در زندگی داشته باشیم اما چگونه می‌توان آن را به‌دست آورد و تقویت کرد؟   تعریف منضبط بودن؟ (Self-discipline) تعریفش ساده است: داشتن قابلیتِ انجام‌دادن کاری که هم‌اکنون واقعا باید انجام بدهیم! یعنی به جای اینکه به دنبال راحتی باشیم، بتوانیم سختی‌هایی تحمل کنیم که در دراز مدت برایمان نتیجه‌بخش است. مغز ما دوست دارد کمترین انرژی ممکن را مصرف کند و به همین خاطر از انجام کارهای دشوار طفره می‌رود و در نتیجه به انجام کارهای ساده و آشنا تمایل داریم.  بنابراین بعد از چند دقیقه یادگیری، ترجیح می‌دهیم سراغ بازی یا چرخیدن در شبکه‌های اجتماعی برویم. در چنین شرایطی باید به خودمان یادآوری کنیم آن فشاری که در لحظه تحمل می‌کنیم، موجب پیشرفت‌مان است و با کمی تمرین به جایی می‌رسیم که از چالش‌ها و دشواری‌ها لذت می‌بریم. اما چگونه به این مرحله برسیم؟ یک راهکار موثر این است که چند فعالیت نسبتا دشوار اما در عین حال نه‌چندان پیچیده را انتخاب کنیم و تلاش کنیم دائما آنها انجام دهیم. با این کار کم کم ذهن‌مان را برای تحمل سختی‌های بزرگ‌تر آماده می‌کنیم: چند مثال:- به جای آسانسور از پله استفاده کنیم. - در کلاس ورزشی ثبت‌نام کنیم که صبح زود برگزار می‌شود. - اتومبیل را در فاصله‌ای نسبتا دور از مقصد پارک کنیم و چند دقیقه پیاده‌روی کنیم. - هر روز تخت‌خواب‌مان را مرتب کنیم. - دوش آب سرد بگیریم. همانطور که ملاحظه می‌کنید، میزان دشواری این کارها زیاد نیست. اما کم کم ذهن‌مان را برای تحمل دیگر انواع سختی‌ها آماده و تصویر ذهنی‌مان را اصلاح می‌کند. در پایان این جمله وارن بافِت، سرمایه‌گذار و اقتصاد‌دان مشهور را هم فراموش نکنید که می‌گوید: «لازم نیست نسبت به دیگران باهوش‌تر باشیم. فقط کافی است نسبت به دیگران منضبط‌تر باشیم.»   دکتر علی‌اصغر هنرمند  

عضلات چشم ما ارتباط مستقیمی با مغز‌ دارند و زاویه چشم روی ترشح برخی انتقال‌دهنده‌های عصبی تاثیرگذار است. تا به حال برایتان پیش آمده که پشت کامپیوتر خواب‌تان بگیرد؟ یک علت آن به خاطر زاویه نگاه رو به پایین است. اگر زاویه چشم ما «مستقیم و کمی رو به بالا» باشد، سبب فعال‌شدن بخش‌هایی از مفز می‌شود که باعث افزایش هوشیاری می‌گردند. بنابراین اگر ارتفاع مانیتورتان را به‌گونه‌ای تنظیم کنید که نگاه‌تان مستقیم و کمی رو به بالا باشد، باعث افزایش بهره‌وری‌تان خواهد شد و در عین حال به سلامت ستون فقرات‌ خودتان هم کمک کرده‌اید! دکتر علی اصغر هنرمند    اطلاعات بیشتر 

برخی افراد با هدف افزایش بهره‌وری قهوه می‌‌نوشند، اما شاید این نکته‌ی مهم را ندانید که نوشیدن قهوه در زمان نامناسب به‌ بهره‌وری‌تان آسیب جدی وارد می‌کند و باید بدانیم چگونه از کافئین به صورت استراتژیک استفاده کنیم! چند نکته پیش از شروع:- من از علاقمندان قهوه هستم و هر روز «یک» فنجان قهوه حوالی ۱۰ صبح می‌نوشم.- قهوه نسبت به چای کافئین بیشتری دارد (به همین خاطر تمرکز روی آن است).- لطفا به ساعات بیان شده دقت کنید. پیش‌فرض صحبت در مورد چکاوک‌ها است (کسانی که صبح‌ها انرژی بیشتری دارند). اگر بخواهیم مهم‌ترین ابزار افزایش توانایی ذهنی و بهره‌وری را معرفی کنیم پاسخ یک کلمه است: «خواب!» بله خواب کافی و با کیفیت مناسب در تمام ابعاد زندگی‌ما نقشی کلیدی ایفا می‌کند. اما کافئین روی خواب ما تاثیر منفی دارد و کیفیت و عمق آن را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. اکثر افراد نمی‌دانند نیمه عمر کافئین در بدن ما بین ۶ تا ۷ ساعت است و حدود یک چهارم آن نیز تا ۱۲ ساعت بعد در بدن ما حضور دارد. به این معنی که اگر ۱۲ ظهر یک فنجان قهوه بنوشید، یک چهارم کافئین آن تا ساعت ۱۲ شب در بدن‌تان حضور دارد! ممکن است بگویید من با نوشیدن قهوه حتی قبل از خواب هم مشکلی ندارم و راحت می‌خوابم! اما نکته اینجاست که شما از کاهش «کیفیت» و «عمق» خواب خود مطلع نمی‌شوید. جالب است بدانید نوشیدن یک فنجان قهوه در بعد‌ازظهر، کیفیت خواب شبانه را ۲۰ درصد کاهش می‌دهد. بنابراین هنگام نوشیدن قهوه و دیگر مواد حاوی کافئین توجه کنیم که با ساعات خواب‌مان فاصله کافی داشته باشند، ضمنا در ساعات عصر و شب هم می‌توانید سراغ قهوه بدون کافئین بروید. اگر به این موضوع علاقمند هستید، می‌توانید این گفتگو با دکتر متیو واکر را ببینید که یکی از افراد برجسته در حوزه خواب است. همینطور کتاب Why We Sleep از دکتر واکر. دکتر علی‌اصغر هنرمند

گاهی اوقات می‌خواهیم خودمان یا شخص دیگری را به انجام کاری راضی کنیم. به‌ همین خاطر از تاثیرات مثبت و منفی‌ آن کار حرف می‌زنیم: مثلا می‌گوییم با ورزش کردن سلامت بیشتری خواهیم داشت و… این کار خوب است، اما بهتر است بدانید به اندازه راهکاری که در ادامه صحبت می‌کنیم موثر نیست… راهکار دیگر این است که «احساس» افتخار یا شرم را هدف بگیریم. مثلا خودمان را در وضعیتی متصور شویم که در یک مسابقه ورزشی شرکت کرده‌ایم و جزو نفرات برتر شده‌ایم و احساس پیروزی می‌کنیم. یا خودمان را در حال کشیدن سیگار ببینیم، در حالی که همسر یا فرزند‌مان با حالتی ناخوشایند به ما نگاه می‌کنند و از این کارمان احساس شرم می‌کنیم. استفاده از راهکار احساسی موثرتر است و شانس موفقیت را بیشتر می‌کند. چرا که روی مرکز احساسی مغز تاثیر می‌گذارد که در لحظات تصمیم‌گیری نقش مهمی ایفا می‌کند. در حالی که صحبت منطقی در مورد مزایا و معایب، روی بخش جلویی مغز (پر‌ه‌فرونتال) تاثیرگذار است. بنابراین هنگامی که بر سر دو راهی یک تصمیم‌ دشوار قرار گرفتید، به جای بحث منطقی سعی کنید احساسات خودتان را با تصور موفقیت و شکست، تحت تاثیر قرار دهید. خواهید دید که نتیجه بهتری به‌دست می‌آید... دکتر علی‌اصغر هنرمند  

تحقیقی چهار ساله در یک آکادمی آموزش نظامی نشان داد آمادگی جسمانی مانند بیماری بین افراد انتقال پیدا می‌کند و اگر در یک اسکادران، شخصی با آمادگی جسمانی پایین قرار داشته باشد، سبب می‌شود دیگران هم کمتر تمرین کنند و آمادگی جسمانی کل تیم افت پیدا می‌کند. تحقیقات متعدد دیگری هم نشان داده که انتخاب‌های شخصی ما تا حد زیادی تحت تاثیر نظرات دیگران و جامعه قرار دارد. حتما این نقل قول مشهور را شنیده‌اید که می‌گوید هر یک از ما «میانگین» پنج نفری هستیم که بیشترین وقت‌مان را با آنها می‌گذرانیم. منظور تاثیری است که افراد دور و برمان روی اراده و پیشرفت‌ ما برجای می‌گذارند. بنابراین اگر اطرافیان‌مان افراد با انگیزه و فعال نباشند، روی اراده ما هم تاثیر منفی برجای می‌گذارد و البته برعکسش هم صادق است. جالب است بدانید حتی اضافه وزن و چاقی هم مسری است! (البته منظورمان چاقی ناشی از بیماری نیست). در حال حاضر چاقی در برخی کشورها یک اپیدمی به حساب می‌آید. به این مفهوم که مانند کووید۱۹ از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. یک مطالعه ۳۰ ساله نشان داد چگونه چاقی بین اعضای خانواده و همینطور دوستان منتقل می‌شود و وقتی دوست شما چاق می‌شود، احتمال بروز چاقی در شما نیز ۱۷۱ درصد افزایش پیدا می‌کند! اگر به گذشته خودتان فکر کنید، موارد متعددی از شکست اراده یا پیشرفت را در زندگی‌تان مشاهده می‌کنید که ناشی از تاثیر اطرفیان‌ بوده است. اما چه کنیم تا تاثیر دیگران بر ما مثبت باشد؟ 

۱- راه مهم آن انتخاب هوشمندانه افرادی است که زمان‌مان را با آنها سپری می‌کنیم. به دنبال افرادی باشید که اراده و پشتکار خوبی دارند و بهره‌وری برایشان مهم است. ۲- اگر چنین افرادی در اطراف‌تان کمتر یافت می‌شود، می‌توانید به صورت مجازی با افراد موفق و با انگیزه زندگی کنید! منظور این است که در مورد زندگی و عادات افرادی که در حوزه مد نظر شما الگو به حساب می‌آیند، مطالعه کرده و این کار را به یک روتین زندگی‌ تبدیل کنید. ۳- در کنار آن بخشی از وقت خودتان را به یادگیری و پیشرفت دائمی در حوزه بهره‌وری و ارتقا شخصی اختصاص دهید.خواهید دید که رعایت این سه نکته سبب می‌شود اغلب اوقات اراده‌ای قوی و انگیزه‌ای بالا داشته باشید.   علی‌اصغر هنرمند

دوستی برای شروع یک آموزش به من مراجعه کرده بود. پرسیدم از کی شروع می‌کنی؟ گفت از هفته دیگر. در حالی که می‌دانستم طی این بازه زمانی، گرفتاری خاصی ندارد که بخواهد یادگیری را به‌تاخیر بیندازد. با شخص دیگری صحبت می‌کردم که قصد داشت هر روز یک ساعت به کتاب‌ خواندن اختصاص بدهد. اما می‌گفت از دو هفته دیگر شروع می‌کند. علتش هم این بود که منتظر است اول ماه حقوقش را دریافت کند و با آن یک تبلت بخرد و روی آن کتاب بخواند! این قبیل رفتار‌ها را در خودمان و جامعه زیاد می‌بینیم: می‌خواهیم تغییری در زندگی‌ ایجاد کنیم، اما آن را به بهانه «زمان نامناسب»  ‌به‌تاخیر می‌اندازیم. کارهایی مثل ورزش‌، مطالعه، یادگیری یک مهارت جدید و… در حالی که اگر به خوبی فکر کنیم، اکثر دلایل ما بهانه‌هایی هستند برای فرار از کار.   برای مقابله با این رفتار باید دو نکته مهم را در نظر داشته باشیم:  ۱- مغز ما به دنبال «راحتی» است و در مقابل هر نوع تغییر مقاومت می‌کند. بنابراین انواع و اقسام بهانه‌ها را برای خودمان ایجاد می‌کنیم تا از وضعیت راحتی خارج نشویم. در چنین شرایطی باید در برابر مقاومت ذهن ایستادگی کنیم و مصمم باشیم. ۲- «زمان مناسب» هیچ وقت از راه نمی‌رسد و همیشه چیزی در زندگی و تقویم کاری‌مان وجود دارد که می‌تواند مانع باشد. بنابراین باید طرز تفکرمان را عوض کنیم و سعی‌کنیم زمان را بر اساس هدف و نیازمان «تنظیم» کنیم. خیلی اوقات زمان مناسب «همین الان» است. صحبت را با این جمله از دنیل هندلر (نویسنده) به پایان می‌رسانیم:اگر می‌خواهید تا زمان «آماده شدن» منتظر بمانید، تا آخر عمرتان منتظر خواهید ماند.   علی‌اصغر هنرمند  

دیدن یک سریال را شروع می‌کنیم و با خودمان قرار می‌گذاریم هر روز فقط یک قسمت ببینیم. اما دو روز بعد در حالی که از خستگی و کم خوابی زیر چشم‌مان گود افتاده، متوجه می‌شویم تمام آخر هفته را مشغول به‌پایان رساندن سریال بوده‌ایم! در مهمانی بشقاب غذایمان را پر از غذا کرده‌اند! می‌دانیم حجمش برایمان بسیار زیاد است اما آن را تا آخر می‌خوریم و البته بعدش حس بدی پیدا می‌کنیم… اینها و تمام رخدادهای مشابه چیزی است که تحت عنوان اثر زی‌گارنیک (Zeigarnik Effect) شناخته می‌شوند. اثر زی‌گارنیک که به نام روانشناس کاشف آن نامگذاری شده بر اساس این ایده است که ما از ناتمام رها کردن کارهایی که شروع کرده‌ایم، متنفر هستیم و ذهن‌مان درگیر کارهای نیمه‌تمام باقی می‌ماند. بنابراین ما کارها و وظایف ناتمام را بیشتر از اموری که به صورت کامل انجام داده‌ایم، به خاطر می‌آوریم و اگر کاری را نیمه‌تمام رها کنیم دچار تنش می‌شویم. بعضی از نویسنده‌ها از همین اصل برای جذب مخاطب استفاده می‌کنند: مثلا تیتر مطلب را ناقص می‌نویسند تا مخاطب مجبور به کلیک روی عنوان بشود و مطلب را بخواند. هرچند من شخصا با این روش موافق نیستم. البته از این تاثیر می‌توان به صورت مثبت هم استفاده کرد: مثلا اگر انجام کاری برایمان دشوار است، کافی است با خودمان قرار بگذاریم فقط برای یک دقیقه انجامش بدهیم. وقتی آن را شروع کنیم، اثر زی‌گارنیک یقه‌مان را می‌گیرد و باعث می‌شود نتوانیم آن را رها کنیم. بنابراین اغلب اوقات تا آخر جلو می‌رویم! جالب است بدانید بعضی اوقات آهنگ‌ها هم به همین خاطر در ذهن ما باقی می‌مانند و تکرار می‌شوند. بنابراین برای خلاص شدن باید آن موسیقی را مجددا گوش کنیم تا پرونده‌اش در ذهن‌مان بسته شود. خود آشنایی با این مفهوم هم کمک می‌کند در مقابل تاثیرات منفی آن راحت‌تر مقابله کنیم. مثلا آن بشقاب غذا را با آرامش خاطر «ناتمام» رها کنیم و در دام وسوسه ذهنی‌ تمام کردنش نیوفتیم!   علی‌اصغر هنرمند  

در یک نظرسنجی پرسیدیم «آیا هنگام انجام یک کار نیازمند تمرکز، به موسیقی گوش می‌کنید؟» جالب اینجاست که نزدیک ۶۰ درصد شرکت‌کنندگان اعلام کردند برای تمرکز «سکوت» را ترجیح می‌دهند و حدود ۲۵ درصد نیز موسیقی بدون کلام و ۱۵ درصد نیز موسیقی با کلام گزینه انتخابی‌شان بود. وجود طرفداران بیشتر برای «سکوت» بهانه‌ای شد تا کمی بیشتر در مورد وایت‌نویز (white noise) صحبت کنیم. احتمالا با وایت‌نویز آشنا هستید. اما ابتدا تعریفش را با هم مرور می‌کنیم و بعد سراغ نکاتی می‌رویم که کمتر شناخته‌شده هستند. وایت‌نویز صداهایی تکراری و در فرکانس‌هایی مشخص هستند که سبب افزایش آرامش و تمرکز ما می‌شوند. صداهایی مانند برفک تلویزیون، کولر، پنکه یا امواج دریا. به همین خاطر این صداها هنگام مطالعه و کار مورد استفاده قرار می‌گیرند. البته تاثیر آن در همه یکسان نیست و در برخی افراد چنین تاثیری ندارد. یک کاربرد مهم دیگر وایت‌نویز برای پوشاندن صداهای محیطی است. اگر در فضایی کار می‌کنید که دارای آلودگی صوتی است، می‌توانید با پخش وایت‌نویز، کاری کنید صداهای اطراف کمتر به گوش شما برسند و یک جور محیط ایزوله برای خودتان ایجاد کنید.   خواب و وایت نویزبررسی‌های مختلف نشان داده وایت‌نویز می‌تواند کیفیت و عمق خواب را افزایش دهد. به‌ویژه برای افرادی که در محیط خواب‌شان با سروصداهای بیرون (مثلا صدای ترافیک) مواجه هستند. جالب است بدانید یک سری دستگاه‌های اختصاصی تولید وایت‌نویز هم برای اتاق خواب وجود دارد که چند نمونه را مشاهده می‌کنید. بعضی از افراد هم که در «به‌خواب رفتن» دچار مشکل هستند از وایت‌نویز برای شرطی‌سازی مغز استفاده می‌کنند. یعنی در ابتدای خواب، یک وایت‌نویز خاص را پخش می‌کنند (اما آن را تنظیم می‌کنند که مثلا بعد از یک ساعت قطع شود). با این کار مغزمان با شنیدن وایت‌نویز، شرطی شده و آماده خواب می‌شود! این روش در کودکان هم موثر است. جالب است بدانید در پزشکی هم از وایت‌نویز استفاده می‌شود: یک کاربرد آن برای کمک به کسانی است که مبتلا به وزوز گوش (tinnitus) هستند و سبب پوشاندن صدای مزاحم می‌شود. ضمنا نشان داده‌ شده وایت‌نویز روی افزایش تمرکز افراد بیش‌فعال هم موثر است. اپلیکیشن تولید وایت‌نویزبرای شنیدن وایت نویز داشتن یک اسپیکر و یک اپلیکیشن کفایت می‌کند و نیاز به دستگاه اختصاصی نیست. یکی از محبوب‌ترین آنها این اپلیکیشن است که دارای مجموعه متنوعی است و می‌توانید بسته به سلیقه‌تان، از بین‌شان انتخاب کنید: اندروید  / آی او اس تاثیر روی مغز؟ممکن است وایت‌نویز روی تمرکز و خواب شما تاثیر مثبت داشته باشد. اما در استفاده از آن نباید زیاده‌روی کنیم. چون نشان‌ داده شده گوش‌کردن طولانی مدت به آن می‌تواند روی بخش شنوایی مغز تاثیر گذار باشد. البته در این مورد هنوز شواهد کافی وجود ندارد و به تحقیقات بیشتری نیاز است اما هر چیز به اندازه‌اش خوب است.   سه نکته پایانی:۱- صدای وایت‌نویز را نباید زیاد بلند کنیم و از ۵۰ ‌دسی‌بل بیشتر نشود که معادل صدای دوش آب است.۲- در صورت استفاده برای کودک، منبع صدا حداقل ۲ متر با محل خواب فاصله داشته باشد.۳- اگر مطلب مفید بود، لطفا آن را با دیگران به‌اشتراک بگذارید :)   علی‌اصغر هنرمند  

دوپامین یکی از هورمون‌هایی است که باعث احساس رضایت و لذت می‌شود و احتمالا می‌دانید یکی از راهکارهای شبکه‌های اجتماعی برای نگه‌داشتن کاربران در سرویس‌هایشان، هک کردن «چرخه واکنش دوپامین» در مغز ما است. (بله مغز ما هم هک می‌شود آن هم به راحتی!). این هورمون وقتی در مغز آزاد می‌شود که در انتظار جایزه هستیم و به ما یک حس رضایت القا می‌کند. البته شرایط متعدد دیگری مانند غذا خوردن، ورزش، رابطه جنسی، مصرف مواد مخدر و… هم باعث ترشح این هورمون می‌شوند. اینجا می‌خواهیم با چرخه تقویت انگیزه دوپامینی آشنا شویم. فرمول آن ساده است: ما در شبکه‌های اجتماعی یک پست منتشر می‌کنیم‌ > ‌به انتظار واکنش دیگران می‌نشینیم > دریافت واکنش (مانند لایک و کامنت) باعث ترشح دوپامین در مغز ما می‌شود و این رفتار در ما تقویت می‌شود. بخش جالب ماجرا اینجاست که فاکتور «سورپرایز» هم در این سیستم نقش مهمی ایفا می‌کند. در واقع اگر ما همیشه واکنش یکسانی دریافت می‌کردیم در این چرخه گرفتار نمی‌شدیم اما لایک، کامنت و… برای هر پست متفاوت است و برای ما قابل پیش‌بینی نیست. چیزی شبیه به خرید بلیط بخت‌آزمایی که منجر به ایجاد هیجان می‌شود. این داستان باعث می‌شود ما روزانه بارها و بارها به ساقی‌مان (شبکه‌های اجتماعی) جهت تامین دوپامین مراجعه‌ کنیم. به تدریج مغز ما دچار تغییراتی می‌شود و برخی قابلیت‌هایمان مانند تمرکز و بهره‌وری افت قابل توجهی پیدا می‌کند. مثلا آخرین باری که توانسته‌اید یک کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای را مطالعه کنید کی بوده است؟ اما آیا باید از شبکه‌های اجتماعی فرار کنیم؟ پاسخ منفی است. در آنها انبوهی از اطلاعات مفید و کاربردی نیز وجود دارد. اما نکته اینجاست که با دانستن این نکات می‌توانیم در مقابل عوارض جانبی آنها راهکارهایی اتخاذ کنیم. یکی موثرترین آنها این است که استفاده از شبکه‌های اجتماعی را به ساعات مشخصی از روز محدود کنیم. خبر خوب هم اینجاست که تاثیرات ناشی از این ابزارها برگشت‌پذیر است و اگر استفاده از آنها را محدود کنیم، مغز ما به تدریج به حالت عادی برمی‌گردد.   دکتر علی‌اصغر هنرمند منابع: healthline Medium digitash thelist